De Satan ontmaskert.

Daniël:10 - 11:36.

Tekst:   “En die beide koningen zullen kwaad in de zin hebben, ..maar het zal niet gelukken, want nog toeft het einde tot de vastgestelde tijd”. Dan. 11: 31.

Daar Daniël hier met de naam Beltsazar wordt aangesproken, betekent, dat hij in functie was aan het koninklijke hof, toen hem “het woord over grote nood” werd meegedeeld. Zodat het woord over nood een aardse zaak is, en het gezicht erna een hemelse openbaring. Kortom, twee verschillende dingen:

“In het derde jaar van Kores, den koning der Persen, werd aan Daniël, die Beltsazar genoemd werd, een woord geopenbaard, dat woord was waarheid en sprak van grote nood. En hij gaf acht op het woord en had aandacht voor het gezicht”. Daniël 10:1.

De vertaling van het Nederlandse Bijbelgenootschap (NBG) gaat bij de laatste regel van vers 1 in de fout, omdat ze “het woord” niet onderscheiden van “het gezicht”, dat drie weken later plaatsvond. Letterlijk vertaald vanuit het Aramees zegt de Schrift hier wat anders dan het NBG:
 

“En hij begreep het woord, hij begreep het door het (latere) gezicht aan hem.”RHK.

Ook het rouwen van Daniël over de nood, bevestigt dat het toen om aardse nood ging. En daar hij “het woord” in het derde jaar van Kores hoorde, was die nood de stillegging van de tempelbouw te Jeruzalem. Zodat hij die nood trachtte te verstaan, toen de Here verscheen:

 “En hij zeide tot mij: vrees niet, Daniël, want van de eerste dag af, toen gij in uw hart stelde om te verstaan en u voor het aangezicht van uw God verootmoedigde, zijn uw woorden gehoord, en ik ben gekomen op uw woorden.

Zijn reactie op het gezicht leert, dat de verschijning voornamer is dan Gabriël. Immers Daniël, die bij het vorige gezicht door de aartsengel Gabriël was bezocht, raakte nu buiten zichzelf.

Deze verschijning is dezelfde als in Openbaring 1, waar Gods Zoon zich openbaart als de mensenzoon, die de sleutel heeft van de dood en het dodenrijk. Dat deze keer de Here verschijnt, duidt op de grootheid van de zaak die dit gezicht onthult:

“Toen ik dat grote gezicht zag, bleef er in mij geen kracht meer; alle kleur week van mijn gelaat, en ik had geen kracht meer over. Toen hoorde ik het geluid zijner woorden, en toen ik het geluid zijner woorden hoorde, viel ik bezwijmd op mijn aangezicht, met mijn aangezicht ter aarde”.

Dit gezicht is uitermate belangrijk, omdat hier openbaar wordt gemaakt, dat bij oorlogen tussen volken, zowel God als de Satan zijn betrokken .
Want het was de Satan die de Here hinderde tot Daniël te komen. Zodat, hoewel de Here vanaf de eerste dag Daniël hoorde, Hij hem drie weken niet te hulp kon komen:

"Maar de vorst van het koninkrijk der Perzen stond één en twintig dagen tegenover mij”; doch zie, Michaël, één der voornaamste vorsten, kwam mij te hulp, zodat ik daar, bij de koningen der Persen, de overhand behield”;

Wie zou hierover niet net als Daniël verstommen. Sterker nog, wie houdt tegenwoordig nog rekening met de macht van de Satan, als de aanstichter van oorlogen tegen Israël en de Kerk. En wie denkt aan de Satan bij de vernietiging van 6 miljoen Joden in de Tweede Wereldoorlog.

 “Toen hij op deze wijze met mij sprak boog ik mijn gelaat ter aarde en was verstomd”

Daarom moest Gods Zoon zelf verschijnen. Niemand kan Israël en de Kerk beter overtuigen, dat Satan de aanstichter is van twisten en oorlogen tegen hen, dan de Here en die gekruisigd:

 “Mijn heer, vanwege het gezicht hebben weeën mij overvallen, en ik heb geen kracht meer over. Hoe kan ik, de knecht mijns heren, spreken met u, mijn heer.”

De verbijstering van Daniël bij het zien van de heerlijkheid en macht van de Here, zegt ook veel over de grootheid en macht van zijn tegenstander, de Satan. Want de genoemde vorst van de Perzen en Griekenland is één en dezelfde, het is de Satan:

“Toen zeide hij: Weet gij, waarom ik tot u gekomen ben? Terstond moet ik terugkeren om met de vorst der Perzen te strijden, en zodra ik uitgegaan ben, zie, dan zal de vorst van Griekenland komen”.

Echter voordat Daniël hiervoor oog en oor kreeg, moest hij kracht van God ontvangen. Zonder Gods aanraking zag hij niet dat God almachtig is, en dat Hij ondanks Satan’s macht en verzet Darius aan de macht hielp. Ook leidde God Darius, zodat deze de Joden van harte liet gaan om de Tempel te herbouwen:

“Ik echter, ik stond in het eerste jaar van Darius de Meder hem tot een helper en toevlucht”.

Daar de komst van het Perzische rijk en het Griekse was voorzegd, dwingt het gezicht na te gaan, waarom Satan de Grieken toen zo snel tot een wereldmacht wilde maken.
Zie Daniël 8.

Vanwaar die haast. Wat hadden de Grieken, wat hen voor de Satan zo aantrekkelijk maakte. De haast waarmee Satan de Grieken de wereldmacht wilde geven, verraad dat zij iets hadden wat hij tegen Israël kon gebruiken. Welnu, de Grieken uit die tijd staan bekend om hun “democratisch denken”.
De kern van de Griekse denkwijze was en is gelijk aan die van de “Franse Revolutie en de Verlichting”. Zodat de democratie en de groei-economie, wat tegenwoordig steeds meer mensen tot aanbidders van “het materialisme” maken, hetzelfde voorstaat als het Griekse denken.

Beide hebben als uitgangspunt, dat de mens van nature goed is. Ook is de denkwijze bij beide geen god en geen meester, maar zelfbestuur (autonomie), vrijheid, en individualisme (zelfontplooiing).
De Grieken waren het eerste volk met een democratie, dat “de rechten van de burger (mens)” in een wet vastlegden.
En evenals de Verlichting , wil de Satan Israël door de Griekse democratische en groei-economie vervreemden van Gods wet en zijn beloften. Dit nu heeft de Here al die tijd weten te verhinderen!

God hield toen het wereldrijk van koning Kores nog gedurende drie koningen in stand :

“Nu dan, ik zal u de waarheid bekend maken: Zie, nog drie koningen zullen in Perzië opstaan, en de vierde zal groter en rijkdom bezitten dan alle anderen, en als hij sterk geworden is door zijn rijkdom (groot huurleger financieren), zal hij alles in beweging zetten tegen het koninkrijk van Griekenland”.

En zodra Alexander de Grote de heerschappij verwierf over het Perzische Rijk, nam de Here hem weg door de dood, en verdeelde zijn Rijk in vieren. De verdeling van het Griekse Rijk was zodanig, zodat Israël tot het machtsgebied van de tolerante koning van het Zuiden (Egypte) behoorde. Waardoor de list van Satan, om Gods volk door het “Griekse democratische denken” van zijn God te vervreemden, mislukte. De democratie kreeg hen niet in de greep:

“En er zal een heldhaftig koning opstaan, die met grote heerschappij zal regeren en doen zal wat hem goeddunkt. Maar nauwelijks is hij opgestaan of zijn koninkrijk zal verbroken worden en verdeeld naar de vier windstreken des hemels”.

 Het mislukte ook toen de koning van het Noorden een dochter van die van het Zuiden huwde:

“En na verloop van jaren zullen zij zich verbinden; de dochter van de koning van het Zuiden zal komen tot de koning van het Noorden om een vergelijk te treffen, maar zij zal de sterkte van haar macht niet behouden, evenmin zal zijn macht standhouden”.

God bewaarde Jeruzalem mede door een andere opkomende wereldmacht, het Romeinse Rijk. De Romeinen hebben meerdere keren hun legers ingezet tegen de Grieken, om te voorkomen dat hun verdeelde Rijken zich met elkaar verbonden tegen Jeruzalem.

De hier in details beschreven ingrepen door de Romeinen hield de Grieken zozeer bezig, zodat ze geen gelegenheid kregen “hun democratische denkwijze” Jeruzalem op te leggen:

“En in die tijden zal een spruit uit haar wortels in zijn plaats oprijzen, en deze zal oprukken tegen het leger, den burcht van den koning van het Noorden binnentrekken, en zegevierend daartegen optreden”.

Behalve Satans werken onthult dit gezicht, dat hij de stillegging van de tempelbouw bewerkte.
Want zoals al gezegd, Daniël verstond het woord over grote nood door het gezicht.
En het feit dat Michaël hier “uw Vorst” wordt genoemd, die de Here terzijde staat, bevestigt, dat al de werken van de Satan gericht zijn tegen het volk van Daniël en de Kerk!

“En er is niet één die zich met mij sterk maakt tegen hen behalve uw Vorst Michaël”.

Maar ondanks de enorme macht van de Satan bepaalt God de uitslag van elke strijd. Het is de Here, die kort na zijn opkomst Alexander de Grote door de dood wegnam, zijn Rijk in vieren deelde, en Jeruzalem onder de macht van de koning van het Zuiden bracht:

“Dan zal de koning van het Zuiden sterk worden, maar één van zijn oversten zal hem in sterkte overtreffen en heersen; en zijn heerschappij zal een grote heerschappij zijn”.

Tegelijkertijd liet de Here het Romeinse Rijk opkomen, die Hij vervolgens inzette om te verhinderen, dat de koning van het Noorden Jeruzalem later alsnog zou helleniseren:

“En hij zal zijn aangezicht keren tegen de kustlanden en er vele veroveren, maar een bevelhebber zal hem met zijn smaad doen ophouden zonder dat hij hem diens smaad vergelden kan”.

Toch lijkt het alsof de koning van het Noorden, Antiochus IV, er in geslaagd is van Jeruzalem  een Griekse stad te maken (helleniseren). Hoewel koning Antiochus IV bij zijn tweede aanval op Egypte door de Romeinen werd gedwongen terug te keren, maakte hij op de terugweg van Jeruzalem een Griekse stad:

“Ter bestemder tijd zal hij opnieuw in het Zuiden binnenvallen, maar den laatste keer zal het niet zijn zoals de eersten: er zullen schepen der Kittieten tegen hem komen, zodat hij afgeschrikt wordt; maar op de terugweg zal hij vergramd worden tegen het heilig verbond en tot daden overgaan”;

Hij ontwijdde de tempel te Jeruzalem door Gods wet te verbieden, en op het altaar een varken te offeren, gewijd aan Zeus. Het dagelijkse offer, morgens en s’avonds een lam, schafte hij af.
Echter Antiochus deed meer. Hij maakte van Jeruzalem een Griekse stad door invoering van de Griekse wetten. In de plaats van Gods wet kwam de rechten van de burger. De invoering van de Griekse wetten is de gruwel, die verwoesting zal brengen, zoals ook Jezus beaamde.

Dit was een duivels plan van de Satan. Immers zonder Gods wet is er geen zonde en dus ook geen Verlosser nodig voor de mensheid. Dit is de gruwel die verwoesting brengt, zoals Jezus het noemde. En hoe verwoestend dit is zien we vandaag nu de vrijheid van godsdienst dreigt onder te sneeuwen door de anti discriminatiewet.
Want in een democratie bepaald niet Gods wet wat goed en verkeert is, maar de mens.  Wat de volksvertegenwoordiging in meerderheid  goed en fout vindt is dan de norm of wet:

 “Dan zullen strijdkrachten door hem op de been gebracht worden; zij zullen het heiligdom, de vesting, ontheiligen, het dagelijks offer doen ophouden en een gruwel oprichten, die verwoesting brengt”.

De invoering van de Griekse wetten, bracht de Joden toen tot bezinning en aandacht voor hen, die het verbond verzaakten. De grondtekst in vers 30c kan zo gelezen worden. Want omdat Antiochus toen al naar zijn land was teruggekeerd, duidt het woord “terugkeer” en "aandacht" op de Joden, die al in meerderheid door het “Griekse denken” waren gegrepen:

“en er zal terugkeer zijn en aandacht wegens hen die het heilig verbond verzaken”.

Behalve bezinning heeft het veranderen van Jeruzalem in een Griekse stad tot een complete afwijzing van de Griekse wetten geleid. Dit begon door de zogenaamde Makkabeeën.
De priester Mattathias met zijn vijf zonen kwamen als eersten in verzet. Zij namen het zwaard op en verdreven de bezetters. Ook reinigden en herstelden zij de offerdienst te Jeruzalem:

“En degenen die zich misgaan tegen het verbond, zal hij door vleierijen tot afval bewegen, maar het volk dat zijn God kent, zal sterk zijn en daden doen.”

Dit gelukte, daar de Here een opstand van de Persen tegen Antiochus IV bewerkte. Doordat hij zijn legers tegen Perzen moest inzetten, had hij geen gelegenheid Jeruzalem te heroveren.
Zo werd Gods woord werkelijkheid, dat ze door "een kleine hulp" geholpen zouden worden:

“Doch terwijl zij vallen, zullen zij een kleine hulp vinden;”

Het veranderen van de godsstad Jeruzalem in een Griekse stad mislukte zo door Gods hulp.
Op zichzelf beschouwt, lijken de vele oorlogen van dit gezicht een zinloze strijd van mensen. Maar nu de  Satan er achter zit, en het hem om Jeruzalem te doen is, maakt alles anders.

Dit gezicht verklaart, dat de onderdrukking van de Joden door de eeuwen heen tot en met de holocaust van 6 miljoen Joden in de Tweede Wereldoorlog, het werk is van de Satan.

Toch is het de Satan nooit gelukt de Joden van de aardbodem te verdelgen. De Here bewaarde zijn oogappel. Hij heeft volken ingegeven, waaronder de Verenigde Staten van Amerika , om Hitler en zijn trawanten te bestrijden en te vernietigen.

Hoewel de Satan de strijd nooit opgeeft, bewaart de Here zijn volk door wereldmachten. Deze kennis en ervaring moeten Israël en de Kerk aanmoedigen tot de goede strijd. Niet de Satan, maar de Here heeft alle macht in de hemel en op de aarde.

Daarom moet het volk dat zijn God kent, sterk zijn en daden doen in vertrouwen op God:

“En de verstandigen onder het volk zullen velen tot inzicht brengen, maar zij zullen een tijd lang struikelen door zwaard en vuur, door gevangenschap en beroving”.

Dit gezicht leert dat de Here zijn volk tot de eindtijd net zo bewaart, als in de tijd van de richters en koningen uit het Oude Testament. Daarom moet Israël vandaag zijn identiteit bewaren door de Here te dienen.
Bovenstaande wist Daniël eerst nog niet, zodat hij bevel kreeg in het vervolg sterk te zijn, ja sterk:

“Vrees niet, gij zeer beminde man, vrede zij u, wees sterk, ja wees sterk”.

Verder wordt onthuld, dat de Here door de genoemde oorlogen, zoals die van de Grieken (Antiochus IV) tegen de Persen, zijn volk tot de eindtijd loutert, schift en zuivert:

“Sommigen van de verstandigen zullen struikelen, opdat er onder hen loutering, schifting en zuivering teweeggebracht worde, tot aan de eindtijd; want deze toeft nog tot de vastgestelde

 tijd”.

Maar dat de Here Jeruzalem “tot de eindtijd” zal behoeden voor het “Griekse denken”, betekent ook dat die bescherming niet voor de eindtijd zelf opgaat. Met andere woorden de Satan zal in de eindtijd gelegenheid krijgen Israël en de Kerk te verleiden door het Griekse democratische denken. Zodat de onthulde eeuwenlange strijd van de Satan om Israël van zijn God te vervreemden, dient als waarschuwing voor  Satans macht en werken in de eindtijd. Want democratisering van Jeruzalem en de Kerk brengt twist en oorlogen zonder einde:

 “En ik ben gekomen om u te verstaan te geven wat uw volk in het laatst der dagen overkomen zal; want wederom is het een gezicht aangaande de toekomst”.

Het gezicht zegt dat dit gevaar “toeft” (wacht) tot de eindtijd. Daarna wordt alles anders:

“maar het zal niet gelukken, want nog toeft (wacht) het einde tot de vastgestelde tijd”.

In de “eindtijd” krijgt de Satan alsnog de kans om Jeruzalem en de Kerk door het Griekse denken te verleiden.

Dat is in 1980 werkelijkheid geworden, toen het Parlement van Israël (de democratisch gekozen Knesset) door een wet Jeruzalem tot ongedeelde hoofdstad van Israël maakte.

Het is de Satan gelukt Israël en Jeruzalem gelijk te maken aan andere westerse volken door hun identiteit en God in te ruilen voor democratie.

Maar dezelfde Knesset, die door een wet het heilige deel van Jeruzalem in rechte staat herstelde, staat heden voor het dilemma het Palestijnse volk een eigen staat te geven, met Jeruzalem als hoofdstad. Zo niet, dan nemen de Palestijnen straks, dankzij de democratie de macht over, omdat zij in aantal sneller toenemen dan het Joodse volk:

“want nog toeft (wacht) het einde tot de vastgestelde tijd”

eeeeUffff