Satans strijd tegen Jezus

Openbaring 12:1-13.

“Nu is verschenen het heil en de kracht en het koningschap van onzen God en de macht van zijn Gezalfde”. Openbaring 12:10a.

Het grote van dit gezicht wordt zichtbaar wanneer God zijn belofte aan Adam en Eva, de zogenaamde moederbelofte, waar maakt door Abraham en zijn vrouw Sara uit te kiezen.
Daar de zwangere vrouw met de zon was bekleed betekent dat de verkiezing van Abraham en Sara, waaruit de Christus geboren is, een publiek waarneembaar gebeuren was. Want de verkiezing van Abraham gebeurde niet stiekem. Nee, zelfs de Satan kon vanuit de hemel meekijken hoe de Allerhoogste God Abraham uit Ur der Chaldeeën riep zijn land en zijn vaders huis te verlaten.
De zwangere vrouw is niet alleen een groot teken omdat ze de beloofde Verlosser ter wereld bracht, maar vooral ook omdat God zijn geboorte duidelijk en openlijk aankondigde. Iedereen kon toen waarnemen hoe Abraham op Gods roepstem zijn vaders huis in Ur der Chaldeeën verliet en tenslotte via Haran naar het land Kanaän is getrokken.

Eén en ander betekent dat de zwangere vrouw in dit gezicht de vrouwen uit het volk Israël vertegenwoordigen, waaruit de Messias is geboren. Daarom duiden de twaalf sterren op de zonen van Jakob, de kleinzoon van Abraham en Sara:

“En er werd een groot teken in de hemel gezien, een vrouw, met de zon bekleed, met de maan onder haar voeten en een krans van twaalf sterren op haar hoofd; en zij was zwanger en schreeuwde in haar weeën en in haar pijn om te baren”.

De grootheid van dit teken wordt pas zichtbaar, indien we het andere teken er bij betrekken. Het andere teken is een grote draak met zeven koppen met kronen, en tien horens. Het aantal sterren of engelen die de Satan in zijn val heeft meegesleurd, toont zijn gigantische macht. De gekroonde koppen van de draak geven te kennen dat de Satan en zijn engelen de komst van de Christus met behulp van machtige koningen heeft trachten te voorkomen of te beschadigen.

Satan heeft zich van stonde aan beraden hoe hij Abraham en Sara kon vernietigen, zoals zijn staan (perfectum) voor de zwangere vrouw te kennen geeft. Die plek tegenover de zwangere vrouw heeft de Satan meteen ingenomen, toen God Abraham en zijn vrouw Sara beloofde dat uit hen de Messias geboren zou worden. Vanaf die tijd heeft de Satan zijn plannen gericht op het huis van Abraham en zijn zaad, zoals de geschiedenis van Israël bevestigt. De kronen op de zeven koppen duiden op koningskronen, zodat de Satan zevenmaal gebruik maakte van koningen, om te verhinderen dat de Christus uit een Joodse vrouw zou worden geboren.

Doordat de Satan gebruikmaakte van koningen, staan zijn pogingen in de Bijbel beschreven. Welaan, de eerste poging van Satan was tegen Sara de vrouw van Abraham. In twee pogingen heeft Satan getracht Sara voor altijd van haar man Abraham te scheiden.
De eerste keer haalde koning Farao Sara weg uit het huis van Abraham.
De tweede keer wilde de Filistijnse koning Abimelech de schone Sara tot vrouw. Satan wist beide koningen tot zijn werktuig te maken uit begeerte naar de schone Sara.
Maar ze mislukten, omdat God tussenbeide kwam met lichamelijke noden bij de tegenpartij:

 “En er werd een ander teken in de hemel gezien, en zie, een grote rossige draak met zeven koppen en tien horens, en op zijn koppen zeven kronen. En zijn staart sleepte een derde van de sterren (engelen) mede en wierp die op de aarde. En de draak stond voor de vrouw, die baren zou, om, zodra zij haar kind gebaard had, dit te verslinden”.

Maar de draak had zeven koppen met zeven kronen. Behalve genoemde koningen zijn er nog vijf andere koningen geweest. Hoewel de draak altijd schuilgaat achter mensenwerk, kennen we zijn eeuwenlange strijd tegen Israël uit de geschiedenis die beschreven is in Gods Woord.
De derde koning die Satan voor zijn karretje wist te spannen, was de Egyptische Farao, die ná de dagen van Jozef heerste. Deze koning dwong elke Israëlische moeder haar jongetje meteen na de geboorte te verdrinken in de Nijl. Satan wist die Farao te gebruiken, daar deze bang was zijn positie en macht te verliezen door de sterke groei van de bevolking van Israël. Dus maakte de Satan toen misbruik van de angst van deze Farao, om zijn macht te verliezen.

Maar Amram en Jochebed vreesden de Here en zijn woord. Zij verzetten zich tegen Farao's bevelen. Zij jaagden de eigen belangen niet na zonder God. Zij verborgen hun jongetje Mozes drie maanden. Zij gingen tot daden over, omdat ze geloofden in de komst van de Verlosser, die de dood zou overwinnen, en de Satan de kop vermorzelen. Satans werken mislukten door geloofsdaden van hen die geloofden in het heil, Gods kracht, en de macht van zijn Gezalfde.

De vierde poging van Satan was in de tijd nadat de Here David had beloofd, dat uit zijn geslacht de Verlosser geboren zou worden. Nadat de Here door de profeet Natan had gezegd, dat Hij het kind Salomo liefhad, moest deze worden gedood. Daarvoor maakte Satan gebruik van de hoogmoed van Adonia, die zich door een machtige samenzwering tot koning liet uitroepen. Dit mislukte door de gelovige Bathseba die David herinnerde aan Gods beloften.

In een vijfde poging wist de Satan koningin Athalia uit begeerte naar macht, roem en eer over te halen het gehele mannelijke geslacht van het huis van David te doden. Maar de opzet van de duivel mislukte opnieuw. De Here deed het mislukken door de gelovige Josebath, de voedster en tante van het kind Joas. Deze vrouw wist samen met haar man, de hogepriester Jojada, de latere koning Joas uit de moordenaarshanden van Athalia te houden.

De zesde poging heeft plaatsgevonden in de tijd van de Joodse ballingschap, toen de Joden verspreid waren over 127 gewesten van de Meden en Perzen. Ondanks dat de Joden over 127 gewesten waren verspreid, wist Haman de Jodenhater door eerzucht gekweld gedaan te krijgen, dat alle Joden door een wet van Meden en Perzen werden uitgeroeid.
Opnieuw wist God door een gelovige vrouw Satans werken te verijdelen. Het Joodse meisje Ester, die God tot vrouw van de Perzische koning had gemaakt, redde de Joden van de ondergang. Zij heeft met gevaar voor eigen leven de koning gesmeekt om behoud van haar leven en dat van haar volk. Toen kwam voor de zesde keer door geloofsdaden van gelovige mensen aan het licht het heil, de kracht en het koningschap van God en zijn Gezalfde.

De zevende poging is de kindermoord door de jaloerse koning Herodes.
Daar de draak zeven gekroonde koppen heeft, staat de kindermoord door koning Herodes niet op zichzelf, maar is het de zevende en laatste poging van de Satan. De standplaats van de draak voor de zwangere vrouw met zeven koppen met kronen geeft te kennen, dat de Satan koning Herodes heeft aangezet tot de kindermoord te Bethlehem.
Toen de Wijzen uit het Oosten bij hun navraag naar de plaats van het Koningskind, Herodes op de hoogte brachten van de geboorteplaats van Jezus, was het Kind ten dode opgeschreven.
Het was de Satan die Herodes tot de ergste vorm van jaloersheid wist op te zwepen, zodat hij zelfs de door hem geliefde Marianne heeft laten doden. De kindermoord te Bethlehem door de jaloerse Herodes verraden Satans hand in de werken van deze koning.
Welnu, het mislukte! Niet door kracht of geweld, maar door de geloofsdaad van Jozef, die door God werd aangespoord naar Egypte te vluchten. God gebruikte Jozef tegen de Satan. Daar Jezus de Verlosser is geboren uit een vrouw, mocht Hij zijn godheid niet gebruiken om te ontkomen aan het dodelijke gevaar dat Herodes heette. Niet dat God dit niet zou kunnen, maar dan zou het heil door zijn lijden om de zonden van de mensheid niet volkomen zijn:

“En zij baarde een zoon, een mannelijk wezen, dat alle heidenen zal hoeden met een ijzeren staf; en haar kind werd plotseling weggevoerd naar God en zijn troon".

Om te voorkomen, dat Jezus uit een vrouw geboren zou worden, gebruikte Satan de zondige en boze neigingen van de mens. Maar God behield door zijn Geest de overhand over mensen, die handelden in geloof. Genoemde gelovige éénlingen zijn geen excentrieke mensen.
Dit grote gezicht brengt aan het licht, hoe de Satan er altijd op uit is om gelovigen de hoop op Gods beloofde uitweg, het heil in het bloed van de Christus te ontnemen.

De openbaring, dat de draak tegelijk tien hoornen heeft, doelt op de tien pogingen van Satan de tweede tempel te verwoesten. Want de tempeldienst is een voorafbeelding van het lijden en sterven van het Lam Gods, Jezus Christus.
Verder is de tempel in Daniël 9 een belangrijk teken. Daarom probeerde de Satan de tempel in 10 oorlogen voortijdig te vernietigen. Dit gebeurde na Alexander de Grote in tien oorlogen tussen Egypte (Ptolemeën) en Syrië ( Seleuciden). Bij alle tien oorlogen was de tempel met de tempelschatten de inzet van de strijd. Daarbij speelden hogepriesters een kwalijke hoofdrol.

Maar ook dit mislukte, doordat de Here de gelovige Makkabeeën aanspoorde in te grijpen.
Juist de mislukte pogingen van de machtige Satan maakt het heil, de kracht en het koningschap van God en zijn Gezalfde openbaar, en de betrouwbaarheid van Gods Woord:

 “En ik hoorde een luide stem in de hemel zeggen: Nu is ontstaan (RHK) het heil en de kracht en het koningschap van onzen God en de macht van zijn Gezalfde”.

Het gezicht over de strijd tussen Gods engelen en de Satan en zijn engelen over de uitkomst van Gods beloften, speelt zich af  buiten de waarneming van de mensheid. Zonder dit gezicht is er geen kennis over de oorlog in de hemel. Sterker, in de verloren strijd van de Satan tegen God treedt de ware betekenis van het heil aan de dag. In de genoemde strijd krijgt het heil en het koningschap van onze God en de macht van zijn Gezalfde zijn volle betekenis en waarde. Vooral door de kindermoord te Bethlehem, die door de profeet Jeremia 31:15 was voorzegd. Al die dode kinderen zijn het bewijs dat de Satan er alles aan gelegen is, om Gods beloften tot een leugen te maken, alsof de hoop op eeuwig leven van de gelovigen niet waar is. Want ofschoon de geboorte van de Messias door herders te Bethlehem bekend werd gemaakt, werden de inwoners van Jeruzalem door onvervalste Wijzen op de hoogte gebracht. Want toen de Wijzen uit het Oosten te Jeruzalem kwamen, ontstelde geheel Jeruzalem en Herodes!
Maar ondanks de ongeëvenaarde openbare bekendmaking van de komst van Gods Zoon, en de daarop volgende kindermoord te Bethlehem, mislukte ook de zevende aanslag van de Satan.

Doch de Satan verloor zijn strijd niet alleen tegen Gods Zoon op aarde, maar ook in de hemel. Voordat Gods Zoon na Pasen als de Opgestane zijn hemelse troon besteeg, kwam er oorlog in de hemel tussen de Satan en zijn engelen en die van God. Doordat de Satan ook die oorlog verloor, raakte hij en de gevallen engelen hun plaats in de hemel voorgoed kwijt. Dat betekent dat de Satan nu geen gebruik meer kan maken van hemelse machten zoals weer en vuur:

"En er kwam oorlog in de hemel: Michaël en zijn engelen hadden oorlog te voeren tegen de draak; ook de draak en zijn engelen voerden oorlog, maar hij kon geen stand houden, en hun plaats werd in de hemel niet meer gevonden. En de grote draak werd op de aarde geworpen, de oude slang, die genaamd wordt duivel en de satan, die de hele wereld verleidt; hij werd op de aarde geworpen en zijn engelen met hem".

Nu de Satan op de aarde is geworpen, kan hij niet meer Gods volmacht afdwingen, zoals hij deed om Job te verleiden. Nu is hij aangewezen op de boze neigingen van de mens. Maar hoe gevaarlijk Satans werken door mensen zijn, leert zijn verloren strijd tegen Jezus.

Tegelijk leert de strijd en overwinning door Jezus hoe de Here gebruik maakt van gelovigen. Doordat de genoemde gelovigen Gods Woord over de Messias zwaarder lieten wegen dan hun leven, werden hun geloofsdaden bruikbaar voor God. Door het heil, de kracht en het koningschap van God deed Hij door middel van mensen de plannen van de Satan mislukken. Maar deze machtige aanklager die uit de hemel op de aarde is geworpen, blijft strijden.

“Nu is verschenen het heil en de kracht en het koningschap van onzen God en de macht van zijn Gezalfde; want de aanklager van onze broeders, die hen dag en nacht aanklaagde voor God, is nedergeworpen”.

NAAR BOVEN