Openbaring 12:1-13.
Tekst:
“Nu
is verschenen het heil en de kracht en het koningschap van onzen God en de
macht van zijn Gezalfde”. Openbaring 12:10a.
Het gaat in dit gezicht
niet om een willekeurige zwangere vrouw. Want dit gezicht is een nadere
toelichting over wat al is onthuld, waarbij de chronologie er niet toe doet.
De vrouw is met de zon
bekleed, evenals Jezus bij zijn verschijning in dit boek. En in de droom van
Jozef (typologie van Jezus) is de vrouw met de maan zijn (pleeg)moeder Lea,
terwijl de sterren de twaalf zonen van Jakob zijn. Eén en ander betekent dat
de zwangere vrouw het volk Israël vertegenwoordigt, waaruit de Messias
geboren zou worden.
De zwangerschap van deze
vrouw is niet alleen een groot teken omdat ze op het punt staat de beloofde
Verlosser ter wereld te brengen, maar ook omdat God zijn beloften waar
maakt:
-
“En
er werd een groot teken in de hemel gezien, een vrouw, met de zon bekleed,
met de maan onder haar voeten en een krans van twaalf sterren op haar
hoofd; en zij was zwanger en schreeuwde in haar weeën en in haar pijn om
te baren.”
De grootheid van dit teken
wordt pas zichtbaar, indien we het andere teken er bij betrekken. Het andere
teken is een grote draak met zeven koppen met kronen, en tien horens. Het
aantal sterren dat de draak in zijn val meesleurt, onthult dat dit monster
beeld is van de Satan en de gevallen engelen. Met andere woorden de Satan
staat hier voor de zwangere vrouw, om zodra de Christus uit haar geboren zou
worden, deze te doden. Die plek tegenover de zwangere vrouw kon de Satan
voor het eerst innemen, nadat God Abraham en zijn vrouw Sarai had beloofd,
dat uit hen de Messias geboren zou worden. Vanaf die tijd kon de Satan zijn
moordplannen richten op het huis van Abraham en zijn zaad, zoals de Bijbel
bevestigt.
De kronen op de zeven
koppen duiden op koningskronen, zodat de Satan zevenmaal gebruik maakte van
koningen, om de geboorte van de Messias uit een Joodse vrouw te verhinderen.
Zijn plek voor de vrouw onthult dat Satan Gods bedoeling met de komst van de
Messias door had. Hij wist dus dat de komende Verlosser behalve God ook echt
mens moest zijn.
De standplaats van de draak
voor de zwangere vrouw met zeven koppen met kronen geeft te kennen, dat de
Satan koning Herodes heeft aangezet tot de kindermoord te Bethlehem. Toen de
Wijzen uit het Oosten bij hun navraag naar de plaats van het Koningskind,
Herodes op de hoogte brachten van de geboorteplaats van Jezus, was het Kind
ten dode opgeschreven. Daardoor kreeg de Satan de mogelijkheid het
wantrouwen van de jaloerse Herodes voluit te benutten. De kindermoord door
Herodes te Bethlehem is daarvan het trieste bewijs.
Daar de draak echter zeven
gekroonde koppen heeft, staat de kindermoord door koning Herodes niet op
zichzelf, maar is het de zevende en laatste poging van de Satan:
-
“En er
werd een ander teken in de hemel gezien, en zie, een grote rossige draak
met zeven koppen en tien horens, en op zijn koppen zeven kronen. En zijn
staart sleepte een derde van de sterren (engelen) mede en wierp die op de
aarde. En de draak stond voor de vrouw, die baren zou, om, zodra zij haar
kind gebaard had, dit te verslinden”.
Welnu, het mislukte! Niet
door kracht of geweld, maar door de geloofsdaad van Jozef, die door God werd
aangespoord naar Egypte te vluchten. God gebruikte Jozef tegen de Satan.
Daar Jezus de Verlosser is geboren uit een vrouw, mocht Hij zijn godheid
niet gebruiken om te ontkomen aan het dodelijke gevaar dat Herodes heette.
Niet dat God dit niet zou kunnen, maar dan zou zijn lijden om de zonden en
het kwade in de mensheid niet volkomen zijn.
Want de opstanding uit de
doden op Pasen maakte openbaar dat door en met de kruisdood van Jezus "Gods
Zoon" was gekruisigd. Zijn opstanding maakt zijn kruisdood, die een
nederlaag geleek, tot overwinning over de dood en Satan. Sterker nog, door
zijn opstanding is "de gekruisigde" Jezus de allerhoogste uitdrukking van de
waarheid van de schepping, zondeval en de moederbelofte geworden. Hij is
overgeleverd om onze zonden, en opgestaan om onze rechtvaardigmaking. Hoe
belangrijk de waarheid van de zondeval en de uitweg door Jezus zijn, leert
ook Gods Zoon als Hij na zijn opstanding op de uitkomst van Gods woord
wijst:
-
“En zij
baarde een zoon, een mannelijk wezen, dat alle heidenen zal hoeden met een
ijzeren staf; en haar kind werd plotseling weggevoerd naar God en zijn
troon".
Maar de draak had zeven
koppen met zeven kronen. Behalve koning Herodes zijn er nog zes andere
koningen geweest. Daar de draak praktisch altijd schuilgaat achter
mensenwerk, kennen we zijn eeuwenlange strijd tegen Jezus alleen door dit
gezicht uit Gods woord.
Welaan, de eerste poging
van Satan was tegen Abraham. Toen God Abraham beloofde dat uit hem de
Christus geboren zou worden, heeft Satan zijn dodelijke pijlen op Sarai
gericht. In twee pogingen heeft Satan getracht Sarai voor altijd van haar
man Abraham te scheiden. Beide pogingen gebeurde door machtige koningen,
overeenkomstig de koppen van de draak met kronen. De eerste keer haalde
koning Farao Sarai weg uit het huis van Abraham. De tweede keer wilde de
Filistijnse koning Abimelech de schone Sarai tot vrouw. Satan wist beide
genoemde koningen tot zijn werktuig te maken uit begeerte naar een vrouw.
Maar ze mislukten, omdat
God tussenbeide kwam met lichamelijke noden.
De derde koning die Satan
voor zijn karretje wist te spannen, was de Egyptische Farao, die ná de dagen
van Jozef heerste. Deze koning dwong elke Israëlische moeder haar jongetje
meteen na de geboorte te verdrinken in de Nijl. Satan wist die Farao te
vangen, daar deze bang was zijn positie en macht te verliezen door de sterke
groei van de bevolking van Israël. Dus maakte de Satan gebruik van de zorg
van deze Farao, zijn macht en moordplannen. Maar Amram en Jochebed vreesden
de Here en zijn woord. Zij verzetten zich tegen Farao's bevelen. Zij jaagden
de eigen belangen niet na zonder God. Zij verborgen hun jongetje Mozes drie
maanden lang. Zij gingen tot daden over daar ze geloofden in de komst van de
Verlosser, die de dood zou overwinnen, en de Satan de kop vermorzelen.
Satans werken mislukte door geloofsdaden van hen die geloofden in het heil,
Gods kracht, en de macht van zijn Gezalfde.
De vierde poging van Satan
was in de tijd nadat de Here David had beloofd, dat uit zijn geslacht de
Verlosser geboren zou worden. Nadat de Here door de profeet Natan had
gezegd, dat Hij het kind Salomo liefhad, moest deze worden gedood. Daarvoor
maakte Satan gebruik van de hoogmoed van Adonia, die zich door een machtige
samenzwering tot koning liet uitroepen. Dit mislukte door de gelovige
Bathseba die David herinnerde aan Gods woord.
In een vijfde poging wist
de Satan koningin Athalia uit begeerte naar macht, roem en eer over te halen
het mannelijke geslacht van het huis van David te doden. Maar de opzet van
de duivel mislukte opnieuw. De Here deed het mislukken door de gelovige
Josebath, de voedster en tante van het kind Joas. Deze vrouw wist samen met
haar man, de hogepriester Jojada, de latere koning Joas uit haar
moordenaarshanden te houden.
De zesde poging is gebeurd
in de tijd van de Joodse ballingschap, toen de Joden in ballingschap
verspreid waren over 127 gewesten van de Meden en Persen. Haman, de
Jodenhater, die gekweld werd door eerzucht en eigen belang, wist gedaan te
krijgen, dat alle Joden door een wet van Meden en Persen zouden worden
verdelgd. Opnieuw wist God door een gelovige vrouw Satans werken te
verijdelen. Het joodse meisje Ester, die God tot vrouw van de Perzische
koning had gemaakt, redde de Joden van de ondergang. Zij heeft met gevaar
voor eigen leven, de koning gesmeekt om behoud van haar leven en dat van
haar volk. Toen verscheen voor de zesde keer door geloofsdaden van gelovige
mensen het heil, de kracht en het koningschap van God en zijn Gezalfde.
De zevende poging is de
kindermoord door het wantrouwen van de jaloerse koning Herodes.
Om te voorkomen, dat Jezus
uit een vrouw geboren zou worden, gebruikte Satan de zondige neigingen en
het kwade in de mens. Maar God behield door zijn Geest de overhand over
mensen, die handelden in geloof. Die gelovige éénlingen zijn geen
excentrieke mensen.
De openbaring, dat de draak
tegelijk tien hoornen heeft, doelt op de tien pogingen van Satan de tweede
tempel te verwoesten. Toen God de tempel in de profetie over de 70 jaarweken
in Daniël 9 tot een herkenbaar teken en zegel maakte, probeerde de Satan de
tempel te ontheiligen. In die 10 oorlogen speelden hogepriesters telkens een
kwalijke hoofdrol. Dit gebeurde na Alexander de Grote in tien oorlogen
tussen Egypte (Ptolemeën) en Syrië ( Seleuciden). Bij alle tien oorlogen was
de tempel met de tempelschatten de inzet van de strijd. Dit mislukte, daar
de Here de Makkabeeën opwekte met geloofsdaden in te grijpen.
Ook de Here gebruikt
mensen, evenals de Satan in de strijd om de komst van de Messias. De
Almachtige laat echter gelovigen door hun geloofsdaden in het bloed van
Jezus overwinnen. Juist en vooral door de mislukte pogingen van Satan komen
door de geloofsdaden van christenen het heil, de kracht en het koningschap
van God en zijn Gezalfde in het volle licht:
-
“En ik
hoorde een luide stem in de hemel zeggen: Nu is ontstaan (RHK) het heil en
de kracht en het koningschap van onzen God en de macht van zijn Gezalfde”
Het is verleidelijk de
vluchtende vrouw gelijk te stellen met de Kerk. Maar in de loop van dit
gezicht wordt de vrouw direct met Israël verbonden. Dit verband blijkt uit
de "plaats" waar, als ook uit "de tijd" zolang de vrouw wordt bijgestaan.
Want God heeft voor de vrouw gedurende twaalf honderd en zestig dagen een
plaats in de woestijn bereid. Die tijd is verwant aan die van de laatste
halve jaarweek uit Daniël 9. Daar dit dezelfde tijd is dat de Joden weer
over haar plaats(Jeruzalem) zullen regeren, is de vrouw in dit gezicht
Israël:
-
"En de
vrouw vluchtte naar de woestijn, waar zij een plaats heeft, door God
bereid, opdat zij daar twaalf honderd en zestig dagen onderhouden zou
worden.”
Doch de Satan verloor zijn
strijd niet alleen tegen Gods Zoon op aarde, maar ook in de hemel. Voordat
Gods Zoon na Pasen als de Opgestane zijn hemelse troon besteeg, kwam er
oorlog in de hemel tussen de Satan en zijn engelen en die van God. Doordat
de Satan ook die oorlog verloor, raakte hij en de gevallen engelen hun
plaats in de hemel voorgoed kwijt. Dat wil zeggen de Satan kan nu geen
gebruik meer maken van hemelse machten zoals weer en vuur:
-
"En er kwam oorlog in de hemel: Michaël en zijn engelen hadden oorlog te
voeren tegen de draak; ook de draak en zijn engelen voerden oorlog, maar
hij kon geen stand houden, en hun plaats werd in de hemel niet meer
gevonden. En de grote draak werd op de aarde geworpen, de oude slang, die
genaamd wordt duivel en de satan, die de hele wereld verleidt; hij werd op
de aarde geworpen en zijn engelen met hem."
Nu de Satan op de aarde is
geworpen, kan hij niet meer Gods volmacht af dwingen, zoals hij deed om Job
te verleiden. Nu is hij aangewezen op de zondige neigingen en het kwade in
de mens. Hoe gevaarlijk Satans werken door mensen is, leert zijn verloren
strijd tegen Jezus.
Ziet ook hoe de Satan Job
tot het uiterste dreef door toedoen van zijn trouwste vrienden. Vooral het
lijden als gevolg van laster en leugens van vrienden en familie weegt zwaar,
en kan gemakkelijk het kwaad van de zondeval en de uitweg door Christus
totaal verduisteren.
Tegelijk leert de
overwinning van Jezus hoe Hij gebruik maakt van daden van gelovigen. Doordat
de genoemde gelovigen Gods Woord over de Messias zwaarder lieten wegen dan
hun leven, werden hun geloofsdaden bruikbaar voor God. Door het bloed van
het Lam en door hun getuigenis verrichten gelovigen geloofsdaden tegen de
handlangers van de Satan, waardoor zijn moordplannen mislukten:
-
“Nu is
verschenen het heil en de kracht en het koningschap van onzen God en de
macht van zijn Gezalfde; want de aanklager van onze broeders, die hen dag
en nacht aanklaagde voor God, is nedergeworpen. En zij hebben hem
overwonnen door het bloed van het Lam en door het woord van hun
getuigenis, en zij hebben hun leven niet liefgehad, tot in de dood. Daarom
verheugt u gij hemelen en die daarin wonen”.
NAAR BOVEN
