Satan verloor door eenheid Kerk en staat
Openbaring 12:17-13:11.
-
“Dit is
(RHK) de volharding en het geloof van de heiligen". Openbaring 13:10b.
Nadat Satan Israël de oorlog heeft verklaard, gaat hij
ook anderen vervolgen. Die anderen zijn niet Joodse christenen, die Gods wet
bewaren en het getuigenis van Jezus hebben. Doch het getuigenis van Jezus is
tweeledig. De dood van Jezus toont allereerst de waarheid van de dodelijke
schuld van ieder mens, waardoor elke ongelovige de hel wacht. Behalve de weg
en de waarheid is Jezus door zijn dood het leven voor hen die Hem in waar
geloof aanbidden:
-
“En de draak werd toornig op de vrouw en ging heen om oorlog te voeren
tegen de overige van haar nageslacht, die de geboden van God bewaren en
het getuigenis van Christus hebben; en hij bleef staan op het zand van de
zee”.
Doordat er één taal was en geen grenzen in het machtige
Romeinse wereldrijk, waren er vele mogelijkheden voor de volgelingen van
Jezus om het Evangelie te verkondigen.
Doch ofschoon het Romeinse wereldrijk christenen vele mogelijkheden gaf,
geldt dat ook voor de Satan. Het klinkt heel eenvoudig, wanneer het
Schriftwoord zegt dat de Satan zich stelt op de oever van de zee, maar de
gevolgen daarvan zijn ronduit verbijsterend. Want het Romeinse rijk was
gefundeerd op een democratisch systeem, waardoor keizers afhankelijk waren
van de volksgunst. Juist de democratie gaf Satan de mogelijkheid eerzuchtige
keizers door de gunst van het volk te leiden. Voor dat doel stond de Satan
op de oever van de zee! Want zee betekent in geestelijke zin de begeerte
naar roem, eer en macht. Het beest dat opkomt uit de zee is geen echte
draak; het is een democratie in dienst van de Satan.
De koppen met godslasteringen verraden dat Satan door
Romeinse keizers de christenen wilde uitroeien. Tien kronen op de horens wil
zeggen dat Satan in tien perioden door keizers christenen, die Gods wet
hielden en het getuigenis van Jezus hadden, zal vernietigen. En de
geschiedenis bevestigt hoe keizers de volksgunst zochten, door christenen
lijfelijk in de arena voor de wilde beesten te gooien. Het beest uit de zee
is derhalve de democratie!
Ook de geschiedenis van de vroege Kerk leert dat
christenen letterlijk door luipaarden, beren en leeuwen in arena's tot
vermaak van vele toeschouwers verscheurd en gedood werden.
Nu de tien gekroonde horens van het beest dat opkomt uit de zee, keizers van
de Romeinse democratie zijn, vond dit gezicht in het tegenwoordige Europa
plaats. Zodat de Satan zijn troon, kracht en grote macht gaf aan keizers van
het oude democratische Romeinse Rijk.
Maar ondanks dat keizers christenen in de arena
letterlijk door luipaarden, beren en leeuwen lieten verscheuren, volhardden
ze door het geloof in Jezus Christus. Want de Here was de gelovigen nabij en
gaf hun kracht naar kruis! Jezus Christus is machtiger dan de Satan! Sterker
nog, door hun geloofsdaden werd het bloed van de martelaren het zaad van de
Kerk.
Satans werken mislukten doordat het bloed van de martelaren zelfs keizers
tot geloof bracht. Dit gebeurde na tien perioden, precies zoals het gezicht
over het beest voorzegt. In 313 na Christus maakte een christenkeizer door
erkenning van christenen een eind aan de vervolging:
-
“En ik zag uit de zee een beest opkomen met tien horens en zeven koppen;
en op zijn horens tien kronen en op zijn koppen namen van godslastering.
En het beest dat ik zag was een luipaard gelijk, en zijn poten als van een
beer en zijn muil als de muil van een leeuw. En de draak gaf hem zijn
kracht en zijn troon en grote macht”.
Doch het beest dat opkwam uit de zee, heeft behalve
tien gekroonde hoornen zeven koppen. De koppen aan hetzelfde beest wil
zeggen dat meteen na de erkenning van het christendom door een
christenkeizer in 313, er opnieuw strijd is geweest. Daar de koppen
beschreven zijn met godslasteringen, gebeurde deze strijd in de Kerk over de
godheid van Jezus Christus.
Die strijd in de Kerk begon toen voormannen de godheid
en almacht van Jezus ontkenden. Terwijl bisschoppen de ketterij in een
vergadering aan de Bijbel toetste en ketters verbande, organiseerden keizers
bij de belangrijkste theologische geschillen oecumenische concilies. Zodra
een christenkeizer de beslissende betekenis van de godheid van Jezus voor
het heil inzag, riep deze een oecumenische concilie samen, waarbij de hele
Kerk werd betrokken. Dankzij de eenheid van Kerk en staat, konden
christenkeizers een synode bijeenroepen.
Satans opzet mislukte, omdat ketters en hun ketterij door concilies werden
verbannen. Het mislukte omdat keizers waren veranderd van vervolgers in
beschermheren van de Kerk.
Bij de strijd van ketters ging het altijd om de
ontkenning van de godheid van Jezus. Toen het IIIe Concilie had beslist dat
Jezus één van wezen is met God de Vader, ontkenden ketters zijn godheid door
de verhouding van zijn menselijke en goddelijke natuur ter discussie te
stellen.
Op het IVe Oecumenische Concilie te Chalcedon is in 451 vastgesteld, dat
Jezus naar zijn goddelijke natuur gelijk is aan God, en naar zijn menselijke
natuur gelijk aan een mens, ongemengd en onveranderd, ongescheiden en
ongedeeld. Toch gaf Satan de strijd niet op door de godheid van Jezus en
zijn mensheid twijfelachtig te maken en daarmee het eeuwige heil. Eerst na
zeven oecumenische concilies met de laatste in 787 na Christus is de strijd
tegen de Satan en zijn handlangers gewonnen.
Satans listen mislukten door de eenheid van Kerk en
staat, waarbij keizers meehielpen ketters te ontmaskeren. Zodoende kon de
geloofsbelijdenis van Chalcedon en Nicea voor altijd worden vastgesteld.
Dankzij de eenheid van Kerk en staat vormden drie geloofsbelijdenissen
duizend jaar de onbetwiste grondslag van de Kerk. Vanaf Karel de Grote, die
in het jaar 800 op eerste kerstdag door de paus tot keizer werd gekroond,
vormde de Kerk en staat in Europa een eenheid tot aan de Franse Revolutie in
1789. Er zit letterlijk duizend jaren tussen het einde van ketters en het
herstel van het beest.
Het beest met tien gekroonde hoornen en zeven koppen is
toepasbaar op het Romeinse Rijk. De tien perioden christenvervolgingen door
Romeinse keizers komt overeen met het aantal gekroonde horens van het beest.
Terwijl de zeven koppen met godslasteringen de zeven concilies aanduiden,
die door Romeinse keizers zijn samengeroepen, en waaruit de drie algemene
geloofsbelijdenissen zijn voortgekomen.
Daar één van de koppen van het beest, dat door zeven
concilies onder leiding van keizers is gedood, weer zal opstaan, komt de kop
van het beest in het christelijk Europa tot leven. Maar er is alleen
sprake van herstel van één van de zeven koppen! Herstel van het beest
“zonder gekroonde” horens betekent dat er dan een democratie zal zijn zonder
koningen. Maar in een democratie is geen koning als beschermer van de Kerk.
Herstel van het beest is geheel toepasbaar op de komst
van de Franse Revolutie, die o.a. door Voltaire en Rousseau was voorbereid.
De Revolutie maakte het volk afkerig van de Kerk. Maar het volk moest zijn
macht eerst aan de lijve ervaren. Dat gebeurde door het doden van de koning.
Na het doden van de koning zagen velen de Revolutie als een groot goed.
Ondanks dat met de zeven koppen de godheid van Jezus in het geding is en
daarmee het heil, ervaart de meerderheid een democratie als een goede zaak.
Terwijl door de komst van de moderne kritische methode alle drie
geloofsbelijdenissen op dood spoor worden gezet:
-
“en zijn dodelijke wond genas; en de hele aarde ging het beest met
verwondering achterna, en zij aanbaden de draak, omdat hij aan het beest
de macht gegeven had”.
De woorden: “wie is aan het beest gelijk en wie kan er
oorlog tegen voeren”, geven aan dat men niets vermag tegen het herstelde
beest, zodra de democratie in de Kerk gaat heersen. Nu geen beroep meer
gedaan kan worden op de macht van een christenkoning, kan een enkele
voorganger niets beginnen als kerken de geloofsbelijdenissen veronachtzamen:
-
“en zij aanbaden het beest, zeggende: Wie is aan dit beest gelijk? en: Wie
kan er oorlog tegen voeren”?
Toen het volk door de Revolutie een stem of stemrecht
verkreeg, werd de “ publieke opinie” hun wapen. Doch daar in een democratie
nooit duidelijk is wie de publieke opinie bepaalt, terwijl de helft plus één
beslist, wordt Gods hand in het wereldgebeuren ondergesneeuwd.
Ziet maar hoe snel de meerderheid van de bevolking klimaatsverandering door
de uitstoot van CO2 accepteert. Intussen toont dit gezicht dat Satan de
publieke opinie beheerst:
-
“En hem werd een mond gegeven, die grote woorden en godslasteringen
spreekt”.
De tijdsduur van 42 maanden dat het herstelde beest in
de eindtijd macht gegeven wordt, komt in tijd overeen met de woorden van
Gabriël over de laatste halve jaarweek in Daniël 9. Die voorzegde tijdsduur
betekent dat Jezus een grens aan Satans laatste verleiding stelt. Doch daar
Jezus de tijdsduur bepaalt, betekent ook dat Hij de regie over de wereld
houdt:
-
“en hem werd macht gegeven dit twee en veertig maanden lang te doen”.
Door dit gezicht wordt duidelijk waarom de Franse
Revolutie als eerste de eenheid van Kerk en staat verbrak door de invoering
van het burgerlijke huwelijk. En waarom de Revolutie vervolgens koningen en
keizers hun absolute macht ontnam. De eenheid en macht moest gebroken, opdat
koningen de Kerk niet meer als beschermheer tot herstel kunnen dienen.
Hoewel de Revolutie in Frankrijk op bloedige wijze werd toegepast, gebeurde
het elders in Europa geleidelijk en zonder bloedvergieten. Door de
onbloedige omwenteling is Satans hand in de Revolutie onzichtbaar, evenals
lastering van Gods naam en zijn tempel.
Ook weet Satan dat een directe aanval op de
geloofsbelijdenissen geen schijn van kans maakt. Daarom brengt de Satan de
heiligen en hun geloof door moderne Schriftkritiek in diskrediet. De
hemelbewoners zijn de heiligen die de geloofsbelijdenissen met hun leven
verdedigden, waardoor Satans handlanger (het beest) door de dood tijdelijk
werd uitgeschakeld:
-
“En het beest opende zijn mond tot lasteringen tegen God, om zijn naam te
lasteren en zijn tent en hen, die in de hemel wonen”.
Dit gezicht is een ernstige boodschap, want het brengt
Satans strijd in onze tijd aan het licht. Bij dit gezicht moet bedacht
worden dat het gaat om meer informatie over het tweede wee, wanneer de doden
de macht in de kerken krijgen. Want dit gezicht is ontstaan door opnieuw
profeteren door Johannes, en dus extra informatie over wat al is onthuld in
Hoofdstuk 23.
Bij de presentatie van het boek “de Voortgaande
Revolutie” in de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt, noemde de auteur de
socioloog wijlen Professor Dekker de invloed van de democratie in de kerken
een “autonome macht”. Met andere woorden: de Verlichting heeft de
Gereformeerde kerken in veertig jaar tijd veranderd in kerken zonder
Schriftgezag en tucht. Democratie in de Kerk maakt kerkenraden afhankelijk
van de gunst en wil van de kerkleden. Democratie maakt dat de ambten het
opzicht en tucht in de Kerk zullen verliezen. Satans overwinning in Europa
onthult, dat kerken geen herstel meer kunnen verwachten:
-
“En hem werd gegeven om tegen de heiligen oorlog te voeren en hen te
overwinnen”.
Want allen die de aarde als bezitters uitbuiten, zullen
vroeg of laat het beest aanbidden:
-
“en hem werd macht gegeven over elke stam en natie en taal en volk. En
allen, die op de aarde wonen, zullen het beest aanbidden, ieder, wiens
naam niet beschreven is in het boek des levens van het Lam, dat geslacht
is, sedert de grondlegging der wereld”.
Doch het blijft zo niet doorgaan, want Satans strijd en
verleiding is na een halve jaarweek ten einde. De woorden dat iemand die in
gevangenschap leidt of met het zwaard doodt, zelf gevangene wordt of gedood,
duidt op de toekomst van een ieder die het getuigenis van Jezus niet heeft.
Jezus' dood leert behalve de weg ten leven, ook de waarheid over de hel voor
ongelovigen:
-
“Indien iemand een oor heeft, hij hore. Indien iemand in gevangenschap
voert, dan gaat hij in gevangenschap; indien iemand met het zwaard zal
doden, dan moet hij zelf met het zwaard gedood worden”.
Dit gezicht toont dat volharding door geloof in het
getuigenis van Jezus het verschil maakt, met hen die niet in het boek des
levens van het geslachte Lam staan geschreven. Want na de 3½ tijd komt Gods
Koninkrijk:
- “Dit is
de volharding en het geloof van de heiligen”.
NAAR BOVEN