Derde Wereldoorlog ná de opname

Openbaring 14: 13-20.

“En de persbak werd getreden buiten de stad, en er kwam bloed uit den persbak tot aan de tomen der paarden, zestienhonderd stadiën ver”. Openbaring 14:20.

In het voorafgaande is gezegd dat iedereen in het vreselijke oordeel van God over Jezus de grootheid van zijn eigen schuld kan aflezen, zodat men geestelijk kan sterven in de dood van Jezus. Want God verklaart “doden” zalig, die sterven in de Here. Hierbij gebruikt Hij het woord “doden” in dezelfde betekenis als Jezus in de gelijkenis van de verloren zoon. In deze gelijkenis zegt de vader tweemaal: “Deze was dood, maar is weer levend geworden”. Dat wil zeggen God verklaart een ieder zalig, die met dezelfde ootmoed als de verloren zoon tot God de Vader komt, en Hem telkens om vergeving smeekt in de naam van Jezus:

“En ik hoorde een stem uit de hemel zeggen: Schrijf, zalig zijn de doden, die in de Here sterven, van nu aan”.

Ook de Geest geeft te kennen dat een echte gelovige zijn hele leven achtervolgd wordt door zijn zonden en schuld. De woorden van de Geest, dat zij rusten van hun moeiten geven aan dat het sterven in de Here pas bij de opname zal ophouden:

“Ja, zegt de Geest, dat zij rusten van hun moeiten, want hun werken achtervolgen hen”.

Dezelfde moeite wordt zichtbaar bij de opstanding en opname van alle gelovigen. Want wanneer Johannes Jezus als de Rechter der wereld met een gouden kroon op een witte wolk ziet, hoort hij dat allen die opgenomen zullen worden “dor” zijn geworden. Doch niet Jezus, maar een engel uit de tempel geeft het sein tot de oogst. Want de bede van de engel uit de tempel om te oogsten, terwijl de mensenzoon een scherpe sikkel in zijn hand heeft, is het verzoek om te oogsten hetzelfde als “opname” van de gelovigen.

De engel die met luide stem de Mensenzoon smeekt om te oogsten, komt niet uit de Knesset (parlement), noch het hoofdkwartier van de Wereldraad van Kerken, maar uit de tempel. Zijn komst uit de tempel betekent niet alsof er nog een derde tempel gebouwd zal worden. De tempeldienst met het dagelijks offer leert niet alleen dat er zonder bloed geen toegang tot God is, maar wijst ook naar het beloofde Lam Gods die de zonde van de wereld wegneemt. Immers, Jezus heeft gezegd dat Hij de tempel zou afbreken en in drie dagen weer opbouwen. Dat afbreken en opbouwen volbracht Hij in zijn lijden door het vreselijke oordeel van God.

Doordat Jezus gehoor geeft aan de smeekbede van de engel uit de tempel, geeft Hij te kennen de tempeldienst als norm bij het oogsten van de gelovigen te hanteren. Door het beloofde Lam Gods bestaat de tempeldienst uit schuldbelijdenis, verootmoediging en gebed om vergeving. Met andere woorden de tempeldienst is toe-eigenen van het heil!
En daar een engel uit de tempel de Here vraagt om te oogsten, is de tempeldienst of toe-eigening van het heil de enige norm bij het oogsten. Nu Jezus gehoor geeft aan de engel uit de tempel, zal iedereen die zich het heil heeft toegeëigend bij zijn komst worden opgenomen. Kortom, er worden alleen schuldbewuste zondaren geoogst of opgenomen, die als bekeerde zondaren in Jezus' naam telkens ootmoedig om vergeving van hun zonden hebben gevraagd.

En dat de toe-eigening van het heil de norm bij de opname is, wordt ook zichtbaar gemaakt. Want hoewel veel vertalingen spreken over “rijpe” oogst, staat er letterlijk vertaald vanuit de grondtekst “dor”. En dat is wat anders. Het vochtpercentage van een rijpe graankorrel is normaal 16%, terwijl een dorre graankorrel verschrompeld door een te laag vochtgehalte. Het dor zijn duidt op een geestelijke verdrukking door schuldbesef, ootmoed en hoop. Hiermee wordt gezegd, wie niet in zielsbenauwdheid de Here om genadige vergeving heeft gevraagd, wordt bij de opname achtergelaten en heeft geen deel aan Gods koninkrijk.

Het dor zijn stelt elke vorm van gearriveerd zijn van christenen onder zeer ernstige kritiek. Dat geldt ook voor hen die zonder bekering passief wachten op Gods verkiezende genade.
Zijn verschijning op een wolk haalt ook een streep door de gedachte dat Jezus bij zijn komst te Jeruzalem zal verschijnen. Evenmin komt er dan een zogenaamd duizendjarig Rijk zoals sommigen menen. Als Jezus op de wolken komt, is oogsten de opstanding en opname van de gelovigen:

“En ik zag en zie een witte wolk, en op de wolk iemand gezeten als eens mensen zoon met een gouden kroon op zijn hoofd en een scherpe sikkel in zijn hand. En een andere engel kwam uit de tempel en riep met luider stem tot Hem, die op de wolk gezeten was: Zend uw sikkel uit en maai, want het uur om te maaien is gekomen, want de oogst der aarde is dor (RHK) geworden”.

De noodzaak van toe-eigening van het heil door bekering is in onze tijd veelal onderbelicht. Maar niet alle christenen worden opgenomen, doch alleen “doden” die sterven in de Here.
Als Jezus komt liggen er twee op bed, terwijl de ene wordt opgenomen wordt de andere achtergelaten. Twee zullen op het veld zijn, de ene wordt opgenomen de ander achtergelaten.

Jezus blijft bij de opname op de witte wolk in de lucht. Daar verzamelt Hij de uitverkorenen. Jezus maait de aarde, terwijl Hij verblijf houdt op de wolken. zijn verblijf op de witte wolk komt overeen met wat in de eerste brief aan de Thessalonicenzen staat over de opname. Zodra Hij de doden heeft opgewekt zullen dezen samen met de dan levende gelovigen opgenomen worden op de wolk in de lucht:

“En Hij, die op de wolk gezeten was, zond zijn sikkel uit op de aarde, en de aarde werd gemaaid”.

Ofschoon niemand de dag en het uur van de opname weet, is daarmee niet alles gezegd. Want meteen na de opstanding en opname van de gelovigen verschijnt een engel met een scherpe sikkel uit de tempel, maar niet om te oogsten zoals sommige vertalingen aangeven. Deze engel komt om “te verzamelen”, zoals letterlijk vertaald vanuit de grondtekst gezegd wordt. Een verzameling van volken waarbij behalve paarden ook sprake is van veel bloed, wijst op een verzameling tot de laatste oorlog.
Blijkbaar zijn zij die ten onrechte “oogsten” vertalen, misleid door het woord tempel. Het feit echter dat het gedaan wordt door een engel uit de tempel in de hemel, verandert de verzameling tot een gebeuren dat door God wordt bestuurd. God verzamelt tot de oorlog.

En omdat het gaat om volken die bij de opname zijn achtergelaten, is dit Gods wraak over zijn tempel. Gods wraak wordt zichtbaar door de engel uit het altaar, als deze de engel uit de tempel oproept tot een verzameling van de volken. Want het altaar is de gerichtsplaats van God! Dat is hetzelfde altaar waar eerder bij de verbreking van het vijfde zegel zielen verschenen, die vroegen naar het tijdstip van Gods wraak. De engel uit het altaar in de hemel bevestigt dat dit Gods wraak is, waarom de zielen onder het altaar tijdens het vijfde zegel hebben gevraagd. Deze zielen waren gedood om het woord van God en het getuigenis dat zij hadden.
De zielen kregen toen als antwoord dat ze nog een kleine tijd moesten wachten. Eerst moest de tijd vol zijn, en mededienstknechten en broeders op het punt staan gedood te worden.

En daar de zielen om wraak vroegen tegen hen die op de aarde wonen, is Gods wraak tijdens de Derde Wereldoorlog tegen de verzamelde achtergelaten volken. Eerder is al met het zesde zegel getoond op welke wijze Gods wraak zal plaatsvinden.
De verwevenheid tussen de hemelse tempel waaruit de engelen komen en de opname van de gelovigen, benadrukt de noodzaak van de toe-eigening van het heil. De oproep van de engel uit het altaar tot een verzameling van de volken, is dus Gods wraak aan hen die Jezus en die gekruisigd niet hebben geacht, noch het heil hebben toegeëigend.
Hier geldt het woord van Jezus: wat zij aan één van de kleinen deden, hebben zij Mij gedaan. Want de opname en verzameling vindt plaats onder supervisie van de gekroonde mensenzoon, zodat beide engelen in opdracht van Gods Zoon handelen.

De bekendmaking van de opname tijdens de Derde Wereldoorlog maakt dat er vroegtijdig sporen van de deelnemers aan de verzameling in het Midden Oosten te vinden zijn. Door de sporen van de verzameling van de volken in het Midden-Oosten, dwingt de Here geroepenen haast te maken met de toe-eigening van het heil voordat Hij komt. Deze bekendmaking dat de opname tijdens de verzameling komt, is een allerlaatste roepstem van de hemel zich door toe-eigening van het heil te bekeren tot Jezus.
De opdracht tot de verzameling door de engel van het altaar aan de engel uit de hemelse tempel, geeft tevens te kennen dat de Here het tijdstip van de Derde Wereldoorlog bepaald.

De Allerhoogste zal nog voor de opname de volken verzamelen. De zielen onder het altaar lieten reeds weten dat de Here het tijdstip van de wraak bepaalt. Ook al gebeurt dit door de volken. Doch Hij die de regie zal hebben over de Derde Wereldoorlog, die bij de opname gaande is, bepaald niet alleen het tijdstip maar ook de plaats van het slagveld. Want de verzameling zal buiten “de stad” zijn, dat is buiten Jeruzalem.
Nu zowel de uitvoerende engel als de opdrachtgever tot de verzameling afkomstig zijn uit de tempel, duidt de plaats van de oorlog op Gods wraak over zijn tempel. Dat wil zeggen omdat Nebukadnezar de eerste tempel heeft verwoest en de Syriër Antiochus IV de tweede tempel ontheiligde, dienen beide landen als slagveld van de Derde Wereldoorlog. Want gerekend naar een Romeinse stadion beslaat het slagveld 1000 kilometer in doorsnee.

De onthulling dat de engel uit het altaar macht heeft over het vuur, betekent in verband met de Derde Wereldoorlog dat deze door vuur zal plaatsvinden. Het vuur wijst op kernwapens van de zesde bazuin, die volgens Gods Woord in de laatste oorlog toegepast zullen worden.
Nu de Here de verzameling tot de laatste oorlog leidt, en Hij de tijd, plaats en wapens bepaalt, haalt dat een streep door de gedachte van een tweede kans voor volken die na de opname achterblijven. Sterker nog, daar de opname tijdens de verzameling van de volken gebeurt, bezorgt de opname van de gelovigen de achterblijvers de angsten van de hel.
Even werkelijk als de opname voor de gelovigen komt, komt Gods wraak voor zijn tempel over allen, die Jezus hebben veracht en het heil niet door bekering hebben toegeëigend. Daarom is dit gezicht een dringende oproep zich te bekeren, en zich met God te verzoenen.

Zodra de gelovigen met ziel en lichaam zijn opgenomen, richt het vuur van Gods toorn zich tegen de achterblijvers. Dat treft iedereen, die het kruis van Jezus heeft veracht, of het heil niet heeft toegeëigend. Zodat het met de verzameling van de rijpe druiven om iedereen gaat, die bij de opname zullen worden achtergelaten:

“En een andere engel kwam uit de tempel, die in de hemel is, ook hij met een scherpe sikkel. En een andere engel kwam uit het altaar; deze had macht over het vuur, en hij riep met luider stem tot hem, die de scherpe sikkel had, zeggende: Zend uw scherpe sikkel uit en verzamel de trossen van de wijngaard der aarde, want zijn druiven zijn rijp. En de engel wierp zijn sikkel op de aarde en verzamelde van de wijngaard der aarde en wierp hen in de grote persbak van de gramschap Gods”, RHK.

De betrokken paarden wijzen heen naar de paarden van de zesde bazuin in Openbaring 9. Dit gezicht geeft nadere informatie over de uitgestelde kernoorlog, waarbij de achtergelaten volken elkaar in een atoomoorlog zullen vernietigen. Zie hoofdstuk 21:

 “En de persbak werd getreden buiten de stad, en er kwam bloed uit den persbak tot aan de tomen der paarden, zestienhonderd stadiën ver”.

NAAR BOVEN