

















 |
|
Babylon is onze wereld
Openbaring 18: 1-24.
-
“Gaat
uit van haar, mijn volk opdat gij geen gemeenschap hebt met haar zonden,
en uit haar plagen, opdat gij ze niet ontvangt", RHK. Openbaring 18:4.
De woorden “na deze dingen” verbindt dit woord van God
met het voorafgaande gezicht. In het vorige gezicht zijn de leiders
overtuigd, dat de klimaatverandering niet door God maar de mens veroorzaakt
wordt. Dit zou het gevolg zijn van gebruik van fossiele stoffen.
Maar een machtige engel die in een licht sterker dan de
zon neerdaalt, geeft een breder inzicht. Hij zegt dat duivelen de
belangrijkste plaats in Babylon innemen. En dat de mensheid door boze
geesten verleid zijn, die met de duivelen onder één dak samenwonen. Hoe
sterk de Satan Babylon zal organiseren, blijkt daaruit nu alle volken van de
wijn van de hartstocht van haar hoererij zullen drinken. Met de wijn is de
verslaving aan olie bedoeld.
De engel onthult dat Babylon het streven is naar en
aanbidding van steeds meer luxe en genot. Kortom, Babylon is een democratie
met groei-economie.
De woorden van de engel, “gevallen, gevallen,” begint
in Babylon met haar geestelijke val. Door omhelzing van de welvaart,
aanbidden de inwoners van Babylon het aardse goed. In dat licht moeten we de
woorden van de machtige engel over “onreine gehate vogels” lezen. Daar het
woord “gehate” in het perfectum staat, gaat het niet om echte vogels, maar
om het reizen met vliegtuigen. Want het perfectum geeft aan dat er een
nieuwe toestand is ontstaan. Een toestand die voordien heel anders was; in
plaats van haat was vliegen eerst “geliefd”. De ommezwaai van geliefd naar
haat is niet toepasbaar op vogels, maar op vliegtuigen. In verband met de
hoge uitstoot van CO2 is de maatschappelijke houding tegenover vliegen 180°
gedraaid, van geliefd naar gehaat. Bij vliegreizen hoort vandaag
“vliegschaamte”.
De woorden van de machtige engel, dat ze een
schuilplaats van onreine en gehate vogels is, is toepasbaar op het
wereldwijde vliegen uit luxe. Evenals de meeste vogelsoorten van noord naar
zuid vliegen en weer terug, doen tegenwoordig vele miljoenen mensen
hetzelfde. Alleen al in 2018 werden wereldwijd 38 miljoen commerciële
vliegvluchten geboekt.
Doch de machtige engel verklaart de gehate vogels
onrein. Ze zijn niet onrein wegens de CO2 uitstoot, maar omdat Babylon bij
brood alleen leeft, en Gods hand in de klimaatverandering ontkent. De onrein
verklaring van gehate vogels of vliegen door de machtige engel, is een
veroordeling van elk streven naar luxe en genot zonder God. De val van
Babylon is derhalve niet alleen geestelijk, maar ook zichtbaar in haar
werken:
-
“Na deze
dingen zag ik een andere engel, die grote macht had, nederdalen uit de
hemel, en de aarde werd door zijn lichtglans verlicht. En hij riep met
sterke stem, zeggende: Gevallen, gevallen is de grote stad Babylon, zij is
geworden een woonplaats van duivelen, een schuilplaats van alle onreine
geesten en een schuilplaats van alle onrein en verfoeid gevogelte, omdat
van den wijn van den hartstocht harer hoererij al de volken gedronken
hebben en de koningen der aarde met haar gehoereerd hebben en de
kooplieden der aarde rijk geworden zijn uit de macht harer weelderigheid”.
Nadat de engel de groei-economie onrein heeft
verklaard, volgt er een stem uit de hemel. De stem roept Gods volk op
afstand te nemen van het goddeloze gedachtegoed van Babylon. Ook roept de
stem op uit te gaan uit haar plagen, opdat zij die niet krijgen als God ze
vergeldt. De hemelse oproep dat God Babylon zal vergelden naar haar werken,
lijkt te betekenen dat de Almachtige Here, Babylon haar welvaart zal
ontnemen door haar eigen klimaatmaatregelen. Terwijl Babylon met hun
maatregelen tegen klimaatverandering Gods werken ontkennen, zal de
Almachtige haar welvaart door “energietransitie” vergelden, die ze zelf
organiseert.
Als de sterke God de enorme welvaart van Babylon door
haar zelf laat vernietigen, is de oproep van de stem om uit Babylon te gaan
zowel van geestelijke als materiële aard. De vraag is dus niet of we luxe
mogen gebruiken, maar of we afstand nemen van Babylon. Behalve afstand van
haar gedachtegoed, gebiedt de hemelse stem afstand te nemen van de komende
plagen van Babylon. Dat zijn de plagen die door de energietransitie
ontstaan. Plagen waardoor Babylon tenslotte in één uur geheel zal worden
verwoest. De periode van één uur waarin Babylon zal vergaan, is volgens één
van de zeven engelen dezelfde tijdsduur als de tijd dat Europa als rijk zal
bestaan. Zie Openbaring 17:12:
Want de verbanning van fossiele producten en de
omschakeling naar alternatieve energie brengt enorme kosten voor de burger
mee. Doch bij het afwijzen van klimaat verandering door de mens en het
uitgaan uit Babylon, mogen de vele kosten een christen niet deren. Want wie
gemeenschap heeft met de zonden van Babylon, zal ook delen in haar plagen.
-
“En ik
hoorde een andere stem uit de hemel zeggen: Gaat uit van haar, mijn volk,
opdat gij geen gemeenschap hebt met haar zonden, en uit haar plagen, opdat
gij ze niet ontvangt (RHK). Want haar zonden hebben zich opgehoopt tot aan
de hemel, en God heeft aan haar ongerechtigheid gedacht. Vergeldt haar,
gelijk ook zij vergolden heeft, en geeft haar dubbel (..) geeft haar
zoveel pijniging en rouw, als zij heerlijkheid en weelde/luxe genoten
heeft. want sterk is de Here God, die haar geoordeeld heeft”.
Het bevel uit haar plagen te gaan, sluit elke
hypocritische houding tegenover Babylon uit. Ook iedereen die zich als
christen huichelachtig beroept op het Bijbelse rentmeesterschap. Want daar
Babylon samenspant met duivelen, en ze God als Schepper loochent, maakt de
sterke God dat Babylon zichzelf door de energietransitie te gronde zal
richten.
Babylon is iedereen die in zijn hart denkt stand te houden. Die op grond van
persoonlijke rijkdom of vertrouwen in het sociale stelsel meent dat hij geen
rouw zal zien, omdat hij niet behoeftig is. Babylon is de mens die bij brood
alleen leeft, en de welvaart door de olie omhelst met alle luxe:
-
“Want
zij zegt in haar hart, ik troon als koningin, ik ben geen weduwe en geen
rouw zal ik zien. Daarom zullen haar plagen op één dag komen: dood en rouw
en hongersnood, en zij zal met vuur verbrand worden”.
De noodzaak van de dubbele eis, om behalve geestelijk
ook materieel afstand te nemen van de door Babylon georganiseerde
energietransitie, wordt zichtbaar gemaakt door drie “reacties”. Want bij de
Babylon aanbidders is er na haar ondergang slechts geween over materiële
verliezen. Koningen wenen, omdat zij in een tijdsbestek van één uur de luxe
moeten missen:
-
“En de
koningen der aarde, die met haar gehoereerd hebben en weelderig geweest
zijn, zullen over haar wenen en weeklagen, wanneer zij de rook van haar
verbranding zien,.. zeggende: Wee, wee, gij grote stad, Babylon, gij
sterke stad, want in één uur is uw oordeel gekomen”!
De kooplieden rouwen omdat ze hun gewin in één uur
moeten missen. Zij klagen omdat zij de klandizie van de naar luxe hunkerende
mens voor altijd kwijt zijn:
-
“De
kooplieden in deze dingen, die aan haar rijk geworden waren, zullen van
verre staan uit vrees voor haar pijniging, wenend en rouw bedrijvend, en
zeggende: Wee, wee die grote stad, die gehuld was in fijn linnen, purper
en scharlaken, en rijk versierd was met goud en edelgesteente en paarlen,
want in één uur is al die zo grote rijkdom verwoest! En de kooplieden der
aarde wenen en bedrijven rouw over haar, omdat niemand meer hun lading
koopt”.
De stuurlui en zeelieden wenen, daar er nooit meer
vervoer van kostbare scheepsladingen nodig zullen zijn. Die zijn niet meer
nodig, nadat Babylon in één uur is verwoest:
-
“En
iedere stuurman en iedere kustvaarder en de zeelieden en allen, die de zee
bevaren, En zij wierpen stof op hun hoofden en riepen, wenend en
rouw bedrijvend, zeggende: Wee, wee, die grote stad, waarin allen die
schepen op zee hadden, door haar kostbaarheden rijk geworden zijn, want
zij is in één uur verwoest”.
De reacties op de val van Babylon toont hoe de jacht
naar luxe en genot het enige levensdoel is. De geestelijke verwording door
de zucht naar meer en beter is al toepasbaar op alle volken. Want sinds
China en India vanaf 1980/90 ook een groei-economie hebben met de hoogste
groeicijfers ooit, is steeds meer luxe het voornaamste streven van alle
volken in onze wereld.
Daarom is het een vraag hoeveel christenen nog afstand nemen van Babylon en
haar plagen.
Want het is geen vraag wat luxe is, nu alle opgesomde
koopwaren eronder vallen: Goud, zilver, edelgesteente en parels behoren niet
tot de noodzakelijke bestaansvoorwaarden. Eveneens kan een christen leven
zonder fijn linnen, zonder purper, zijde en scharlaken, allerlei welriekend
hout en snijwerk van ivoor en lichamen van mensen.
Daar het allemaal om kostbare koopwaar gaat, is met graan wat anders bedoeld
dan graan voor brood. Hierbij moet men denken aan de scheepsladingen graan,
die nodig zijn voor de vleesproductie door veredelingsbedrijven, de kippen
en varkensmesterijen. Hoewel velen vlees niet meer ervaren als luxe, zijn
voor één kilo varkensvlees zeven kilo granen nodig. Evenmin ziet men de was
en afwasautomaat als iets kostbaars. Toch worden naast hout, ook voorwerpen
van koper en ijzer “kostbaar” genoemd. Dat wil zeggen: niet alleen de
televisie en dure meubels zijn luxe producten. Ook de geliefde auto valt
onder de luxe geneugten.
Zelfs worden voedingsproducten en voedsel verbouwt voor luxe producten en
brandstof. Boeren in het veel geroemde Amazonegebied in Brazilië verbouwen
sojabonen als grondstof voor make-up, zeep, margarine en lekkernijen als
vlees.
Hetzelfde kan gezegd worden van de lichamen en zielen van mensen. Want voor
de productie van de meest luxe geurstoffen dienen letterlijk de lichamen van
geaborteerde kinderen. Verder kan in verband met “de lichamen van mensen”
worden gedacht aan handel in organen voor transplantatie bij derden; als ook
adoptie van buitenlandse kinderen:
-
“En de
kooplieden der aarde wenen en bedrijven rouw over haar, omdat niemand meer
hun lading koopt, lading van goud, zilver, edelgesteente en paarlen, van
fijn linnen, purper, zijde en scharlaken; allerlei welriekend hout,
allerlei snijwerk van ivoor en allerlei voorwerpen van het kostbaarste
hout, van koper, ijzer en marmer, kaneel, specerij, reukwerk, mirre,
wierook, wijn, olie, bloem en tarwe, lastdieren, schapen; lading van
paarden en wagens en van lichamen; en zielen van mensen”.
Dat God door maatregelen van haar eigen
energietransitie Babylon zal vernietigen, bevestigt een sterke engel door
met geweld een steen als een grote molensteen in de zee te werpen. Daar een
molensteen noodzakelijk is voor het malen van het dagelijkse voedsel, is
werpen van zo'n steen in de zee zelfvernietiging. Met dit tweede teken geeft
de sterke engel te kennen, zoals hij zich met kracht ontdoet van het
noodzakelijke middel van bestaan (molensteen), precies eender zullen de
volken zich ontdoen van de noodzakelijke fossiele brandstoffen. Dit tweede
teken van zelfvernietiging betekent, dat dit gebeuren voor de sterke God
vaststaat!
-
“En een
sterke engel nam een steen als een groten molensteen en wierp hem in de
zee, zeggende: Zo zal Babylon met geweld geworpen worden, de grote stad;
en zij zal nooit meer gevonden worden”.
Het gaat in dit gezicht allereerst om de vraag of men
gelooft dat de Here alle macht heeft in de hemel en op aarde. De volgende
vraag is wie van ons blij wordt als Babylon door de eigen klimaatmaatregelen
wordt verwoest, en de inkomsten of pensioenen van burgers worden geplunderd:
-
“Wees
vrolijk over haar, gij hemel en gij heiligen, en gij apostelen en
profeten, want God heeft uw rechtszaak tegen haar berecht”.
Elke christen die geen
afstand neemt van het goddeloze Babylon en haar komende plagen, krijgt deel
aan de plagen uit dit boek, maar deelt ook de plaats die voor de duivel is
bereid.
- “gaat
uit van haar mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt met haar zonden,
en uit haar plagen, opdat gij ze niet ontvangt", RHK.
NAAR BOVEN
|
|

Bron: www.napoleon.org.
De Verlichting gaf het
geestelijke beeld van
"de rechten van de
mens"
Bestorming van de Bastille
|