Babylon is onze wereld

Openbaring 18: 1-24.

“Gaat uit van haar, mijn volk opdat gij geen gemeenschap hebt met haar zonden, en uit haar plagen, opdat gij ze niet ontvangt", RHK. Openbaring 18:4.

De woorden “na deze dingen” verbindt dit woord van God met het voorafgaande gezicht. In het vorige gezicht zijn de leiders overtuigd, dat de klimaatverandering niet door God maar de mens veroorzaakt wordt. Dit zou het gevolg zijn van gebruik van fossiele stoffen.

Maar een machtige engel die in een licht sterker dan de zon neerdaalt, geeft een breder inzicht. Hij zegt dat duivelen de belangrijkste plaats in Babylon innemen. En dat de mensheid door boze geesten verleid zijn, die met de duivelen onder één dak samenwonen. Hoe sterk de Satan Babylon zal organiseren, blijkt daaruit nu alle volken van de wijn van de hartstocht van haar hoererij zullen drinken. Met de wijn is de verslaving aan olie bedoeld.

De engel onthult dat Babylon het streven is naar en aanbidding van steeds meer luxe en genot. Kortom, Babylon is een democratie met groei-economie.

De woorden van de engel, “gevallen, gevallen,” begint in Babylon met haar geestelijke val. Door omhelzing van de welvaart, aanbidden de inwoners van Babylon het aardse goed. In dat licht moeten we de woorden van de machtige engel over “onreine gehate vogels” lezen. Daar het woord “gehate” in het perfectum staat, gaat het niet om echte vogels, maar om het reizen met vliegtuigen. Want het perfectum geeft aan dat er een nieuwe toestand is ontstaan. Een toestand die voordien heel anders was; in plaats van haat was vliegen eerst “geliefd”. De ommezwaai van geliefd naar haat is niet toepasbaar op vogels, maar op vliegtuigen. In verband met de hoge uitstoot van CO2 is de maatschappelijke houding tegenover vliegen 180° gedraaid, van geliefd naar gehaat. Bij vliegreizen hoort vandaag “vliegschaamte”.

De woorden van de machtige engel, dat ze een schuilplaats van onreine en gehate vogels is, is toepasbaar op het wereldwijde vliegen uit luxe. Evenals de meeste vogelsoorten van noord naar zuid vliegen en weer terug, doen tegenwoordig vele miljoenen mensen hetzelfde. Alleen al in 2018 werden wereldwijd 38 miljoen commerciële vliegvluchten geboekt.

Doch de machtige engel verklaart de gehate vogels onrein. Ze zijn niet onrein wegens de CO2 uitstoot, maar omdat Babylon bij brood alleen leeft, en Gods hand in de klimaatverandering ontkent. De onrein verklaring van gehate vogels of vliegen door de machtige engel, is een veroordeling van elk streven naar luxe en genot zonder God. De val van Babylon is derhalve niet alleen geestelijk, maar ook zichtbaar in haar werken:

“Na deze dingen zag ik een andere engel, die grote macht had, nederdalen uit de hemel, en de aarde werd door zijn lichtglans verlicht. En hij riep met sterke stem, zeggende: Gevallen, gevallen is de grote stad Babylon, zij is geworden een woonplaats van duivelen, een schuilplaats van alle onreine geesten en een schuilplaats van alle onrein en verfoeid gevogelte, omdat van den wijn van den hartstocht harer hoererij al de volken gedronken hebben en de koningen der aarde met haar gehoereerd hebben en de kooplieden der aarde rijk geworden zijn uit de macht harer weelderigheid”.

Nadat de engel de groei-economie onrein heeft verklaard, volgt er een stem uit de hemel. De stem roept Gods volk op afstand te nemen van het goddeloze gedachtegoed van Babylon. Ook roept de stem op uit te gaan uit haar plagen, opdat zij die niet krijgen als God ze vergeldt. De hemelse oproep dat God Babylon zal vergelden naar haar werken, lijkt te betekenen dat de Almachtige Here, Babylon haar welvaart zal ontnemen door haar eigen klimaatmaatregelen. Terwijl Babylon met hun maatregelen tegen klimaatverandering Gods werken ontkennen, zal de Almachtige haar welvaart door “energietransitie” vergelden, die ze zelf organiseert.

Als de sterke God de enorme welvaart van Babylon door haar zelf laat vernietigen, is de oproep van de stem om uit Babylon te gaan zowel van geestelijke als materiële aard. De vraag is dus niet of we luxe mogen gebruiken, maar of we afstand nemen van Babylon. Behalve afstand van haar gedachtegoed, gebiedt de hemelse stem afstand te nemen van de komende plagen van Babylon. Dat zijn de plagen die door de energietransitie ontstaan. Plagen waardoor Babylon tenslotte in één uur geheel zal worden verwoest. De periode van één uur waarin Babylon zal vergaan, is volgens één van de zeven engelen dezelfde tijdsduur als de tijd dat Europa als rijk zal bestaan. Zie Openbaring 17:12:

Want de verbanning van fossiele producten en de omschakeling naar alternatieve energie brengt enorme kosten voor de burger mee. Doch bij het afwijzen van klimaat verandering door de mens en het uitgaan uit Babylon, mogen de vele kosten een christen niet deren. Want wie gemeenschap heeft met de zonden van Babylon, zal ook delen in haar plagen.

“En ik hoorde een andere stem uit de hemel zeggen: Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt met haar zonden, en uit haar plagen, opdat gij ze niet ontvangt (RHK). Want haar zonden hebben zich opgehoopt tot aan de hemel, en God heeft aan haar ongerechtigheid gedacht. Vergeldt haar, gelijk ook zij vergolden heeft, en geeft haar dubbel (..) geeft haar zoveel pijniging en rouw, als zij heerlijkheid en weelde/luxe genoten heeft. want sterk is de Here God, die haar geoordeeld heeft”.

Het bevel uit haar plagen te gaan, sluit elke hypocritische houding tegenover Babylon uit. Ook iedereen die zich als christen huichelachtig beroept op het Bijbelse rentmeesterschap. Want daar Babylon samenspant met duivelen, en ze God als Schepper loochent, maakt de sterke God dat Babylon zichzelf door de energietransitie te gronde zal richten.
Babylon is iedereen die in zijn hart denkt stand te houden. Die op grond van persoonlijke rijkdom of vertrouwen in het sociale stelsel meent dat hij geen rouw zal zien, omdat hij niet behoeftig is. Babylon is de mens die bij brood alleen leeft, en de welvaart door de olie omhelst met alle luxe:

“Want zij zegt in haar hart, ik troon als koningin, ik ben geen weduwe en geen rouw zal ik zien. Daarom zullen haar plagen op één dag komen: dood en rouw en hongersnood, en zij zal met vuur verbrand worden”.

De noodzaak van de dubbele eis, om behalve geestelijk ook materieel afstand te nemen van de door Babylon georganiseerde energietransitie, wordt zichtbaar gemaakt door drie “reacties”. Want bij de Babylon aanbidders is er na haar ondergang slechts geween over materiële verliezen. Koningen wenen, omdat zij in een tijdsbestek van één uur de luxe moeten missen:

“En de koningen der aarde, die met haar gehoereerd hebben en weelderig geweest zijn, zullen over haar wenen en weeklagen, wanneer zij de rook van haar verbranding zien,.. zeggende: Wee, wee, gij grote stad, Babylon, gij sterke stad, want in één uur is uw oordeel gekomen”!

De kooplieden rouwen omdat ze hun gewin in één uur moeten missen. Zij klagen omdat zij de klandizie van de naar luxe hunkerende mens voor altijd kwijt zijn:

“De kooplieden in deze dingen, die aan haar rijk geworden waren, zullen van verre staan uit vrees voor haar pijniging, wenend en rouw bedrijvend, en zeggende: Wee, wee die grote stad, die gehuld was in fijn linnen, purper en scharlaken, en rijk versierd was met goud en edelgesteente en paarlen, want in één uur is al die zo grote rijkdom verwoest! En de kooplieden der aarde wenen en bedrijven rouw over haar, omdat niemand meer hun lading koopt”.

De stuurlui en zeelieden wenen, daar er nooit meer vervoer van kostbare scheepsladingen nodig zullen zijn. Die zijn niet meer nodig, nadat Babylon in één uur is verwoest:

“En iedere stuurman en iedere kustvaarder en de zeelieden en allen, die de zee bevaren,  En zij wierpen stof op hun hoofden en riepen, wenend en rouw bedrijvend, zeggende: Wee, wee, die grote stad, waarin allen die schepen op zee hadden, door haar kostbaarheden rijk geworden zijn, want zij is in één uur verwoest”.

De reacties op de val van Babylon toont hoe de jacht naar luxe en genot het enige levensdoel is. De geestelijke verwording door de zucht naar meer en beter is al toepasbaar op alle volken. Want sinds China en India vanaf 1980/90 ook een groei-economie hebben met de hoogste groeicijfers ooit, is steeds meer luxe het voornaamste streven van alle volken in onze wereld.
Daarom is het een vraag hoeveel christenen nog afstand nemen van Babylon en haar plagen.

Want het is geen vraag wat luxe is, nu alle opgesomde koopwaren eronder vallen: Goud, zilver, edelgesteente en parels behoren niet tot de noodzakelijke bestaansvoorwaarden. Eveneens kan een christen leven zonder fijn linnen, zonder purper, zijde en scharlaken, allerlei welriekend hout en snijwerk van ivoor en lichamen van mensen.
Daar het allemaal om kostbare koopwaar gaat, is met graan wat anders bedoeld dan graan voor brood. Hierbij moet men denken aan de scheepsladingen graan, die nodig zijn voor de vleesproductie door veredelingsbedrijven, de kippen en varkensmesterijen. Hoewel velen vlees niet meer ervaren als luxe, zijn voor één kilo varkensvlees zeven kilo granen nodig. Evenmin ziet men de was en afwasautomaat als iets kostbaars. Toch worden naast hout, ook voorwerpen van koper en ijzer “kostbaar” genoemd. Dat wil zeggen: niet alleen de televisie en dure meubels zijn luxe producten. Ook de geliefde auto valt onder de luxe geneugten.
Zelfs worden voedingsproducten en voedsel verbouwt voor luxe producten en brandstof. Boeren in het veel geroemde Amazonegebied in Brazilië verbouwen sojabonen als grondstof voor make-up, zeep, margarine en lekkernijen als vlees.
Hetzelfde kan gezegd worden van de lichamen en zielen van mensen. Want voor de productie van de meest luxe geurstoffen dienen letterlijk de lichamen van geaborteerde kinderen. Verder kan in verband met “de lichamen van mensen” worden gedacht aan handel in organen voor transplantatie bij derden; als ook adoptie van buitenlandse kinderen:

“En de kooplieden der aarde wenen en bedrijven rouw over haar, omdat niemand meer hun lading koopt, lading van goud, zilver, edelgesteente en paarlen, van fijn linnen, purper, zijde en scharlaken; allerlei welriekend hout, allerlei snijwerk van ivoor en allerlei voorwerpen van het kostbaarste hout, van koper, ijzer en marmer, kaneel, specerij, reukwerk, mirre, wierook, wijn, olie, bloem en tarwe, lastdieren, schapen; lading van paarden en wagens en van lichamen; en zielen van mensen”.

Dat God door maatregelen van haar eigen energietransitie Babylon zal vernietigen, bevestigt een sterke engel door met geweld een steen als een grote molensteen in de zee te werpen. Daar een molensteen noodzakelijk is voor het malen van het dagelijkse voedsel, is werpen van zo'n steen in de zee zelfvernietiging. Met dit tweede teken geeft de sterke engel te kennen, zoals hij zich met kracht ontdoet van het noodzakelijke middel van bestaan (molensteen), precies eender zullen de volken zich ontdoen van de noodzakelijke fossiele brandstoffen. Dit tweede teken van zelfvernietiging betekent, dat dit gebeuren voor de sterke God vaststaat!

“En een sterke engel nam een steen als een groten molensteen en wierp hem in de zee, zeggende: Zo zal Babylon met geweld geworpen worden, de grote stad; en zij zal nooit meer gevonden worden”.

Het gaat in dit gezicht allereerst om de vraag of men gelooft dat de Here alle macht heeft in de hemel en op aarde. De volgende vraag is wie van ons blij wordt als Babylon door de eigen klimaatmaatregelen wordt verwoest, en de inkomsten of pensioenen van burgers worden geplunderd:

“Wees vrolijk over haar, gij hemel en gij heiligen, en gij apostelen en profeten, want God heeft uw rechtszaak tegen haar berecht”.

Elke christen die geen afstand neemt van het goddeloze Babylon en haar komende plagen, krijgt deel aan de plagen uit dit boek, maar deelt ook de plaats die voor de duivel is bereid.

 “gaat uit van haar mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt met haar zonden, en uit haar plagen, opdat gij ze niet ontvangt", RHK.

NAAR BOVEN

Afstand
nemen
van Babylon
is geen
luxe.

Babylon
zal in
één uur
vergaan.