Martelaren regeren duizend jaren

Openbaring 20:1-11.

“En zij kwamen op over de breedte der aarde en omsingelden de legerplaats der heiligen en de geliefde stad; en vuur daalde neder uit de hemel en verslond hen”. Openbaring 20:9.

In dit woord van God worden gezichten getoond, die door de tijd van duizend jaren met elkaar zijn verbonden. Gezichten die door de werken van de Satan tegen de vroege Kerk, een ernstige waarschuwing bevatten voor Israël en de Kerk in verband met de loslating van Satan in de eindtijd.
Bij het eerste gezicht daalt de engel vanuit de hemel, en bindt de Satan duizend jaren op de aarde, en werpt hem in de afgrond! Na duizend jaar zal de Satan, die met vier aardse namen wordt aangeduid, een korte tijd op aarde worden losgelaten om de volken te verleiden. Nu de Satan op de aarde is, is de aardse tijd van toepassing, zodat hij duizend jaren gebonden zal worden:

“En ik zag een engel nederdalen uit den hemel met de sleutel van de afgrond en een grote keten in zijn hand. En hij greep den draak, de oude slang, dat is de duivel en de Satan, en hij bond hem duizend jaren, en hij wierp hem in de afgrond en sloot en verzegelde dien boven hem, opdat hij de volkeren niet meer zou verleiden, voordat de duizend jaren voleindigd waren; Daarna moet hij voor een korte tijd worden losgelaten”.

Als tweede gezicht ziet Johannes tronen, waarop koningen zitting nemen. Daar koningen zichzelf op tronen zetten, is de democratie verdwenen. Dat blijkt vooral wanneer Jezus de regering over de Kerk, die Hij voorheen aan de apostelen gaf, aan koningen op tronen geeft.
Terwijl in een staat wetten en regels door sancties dwingend worden opgelegd, geldt dat niet voor de Kerk. De Kerk regeert zijn leden door Gods Woord, dat in geloofsbelijdenissen is samengevat. Ondanks het verschil in beheer krijgen koningen duizend jaren de regering over de Kerk. Dat betekent, na de binding van de Satan is de democratie uit Europa verdwenen:

“En ik zag tronen en zij zetten zich daarop, en het oordeel werd hun gegeven”.

In een derde gezicht ziet Johannes martelaren die om hun geloof zijn onthoofd, levend worden en samen met Christus als koningen de Kerk regeren. De eerste martelaren zijn onthoofd om het getuigenis van Jezus, de tweede om het woord van God. Beide groepen hebben tegenover het beest volhard in het geloof in Jezus en in Gods Woord. Het beest behaalde de overwinning in de strijd tegen de martelaren, omdat de Satan de “democratie” als werktuig gebruikte.

En daar sprake is van “het beest”, gaat het om het beest dat eerder in dit boek is genoemd. Eerder kwam door toedoen van de Satan een beest met twee soorten koppen uit de zee op. Dat is het beest uit de zee met tien horens met kronen en zeven koppen zonder kronen. Daar het beest twee verschillende koppen heeft en ook de martelaren uit twee groepen bestaan, zijn de martelaren door dit beest gedood. De eerste groep werden martelaar door de tien koppen met kronen (gekozen keizers), de andere groep door zeven koppen zonder kronen (eerzuchtige ketters). Zie hoofdstuk 27 over het beest democratie.

Eerst trachtte de Satan het christendom door democratisch (beest) gekozen keizers uit te roeien, die door het uitmoorden van christenen de volksgunst poogden te behouden. Toen dat niet lukte, heeft de Satan eerzuchtige ketters ingezet, die de godheid en almacht van Jezus ontkenden. Duizenden christenen die volharden in het geloof in Jezus als Gods Zoon, stierven in de jaren 64 tot 313 na Christus de marteldood.
Meteen ná de christenvervolgingen is er eeuwenlang strijd gevoerd in de Kerk over de godheid van Jezus, en over de verhouding van zijn menselijke en goddelijke natuur. Bij die strijd zijn meerdere voormannen in geestelijke zin onthoofd door verbanning uit de Kerk. Athanasius, de grondlegger van de geloofsbelijdenis van Nicea, is vijf maal en in totaal 17 jaren door de Kerk om zijn leer verbannen. Over “de godheid van Jezus” zijn vanaf 325 tot 787 zeven oecumenische concilies gehouden. Hetzelfde beest doodde beide groepen martelaren, zodat hun vervolging na elkaar gebeurde. Daarna werd het duizend jaren stil rondom de Satan:

“en (ik zag, RHK) de zielen van hen, die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus én om het woord van God, en die noch het beest noch zijn beeld hadden aangebeden en die het merkteken niet op hun voorhoofd en op hun hand ontvangen hadden; en zij werden weer levend en heersten als koningen met Christus, duizend jaren”.

Daar de verloren strijd van de Satan door hetzelfde beest plaats vond, begon de regering van de zielen van de martelaren als koningen na de zevende concilie van Nicea in het jaar 787 na Christus. Doch Johannes ziet geen “lichamen,” maar “de zielen” van martelaren levend worden en als koningen de Kerk regeren. Nu het om de zielen van martelaren gaat, gebeurde het regeren van de Kerk op geestelijke wijze. Hun geestelijke regering gebeurde door de drie geloofsbelijdenissen, die beide groepen martelaren met hun leven hebben verdedigd.

Verder leerde het tweede gezicht, dat het oordeel of regering van de Kerk toen aan koningen is gegeven. Invoering van de geloofsbelijdenissen door koningen kon gebeuren omdat de Kerk en staat één was, en omdat het beest de democratie dodelijk gewond was en uitgeschakeld. Want Karel de Grote stelde de invoering en voorlezing van de geloofsbelijdenis van Nicea in de kerken verplicht. Dat begon de eerste kerstdag in het jaar 800 toen paus Leo III Karel de Grote (768-814) tot keizer over de Kerk en staat kroonde. Door de verplichte invoering van de geloofsbelijdenis van Nicea verbreidde Karel het christendom over Europa.

In de drie gezichten is geen sprake van een duizendjarig vrederijk, zoals aanhangers van het “chiliasme” menen. Maar dit is de tijd dat gedurende duizend jaren de geloofsbelijdenis van Nicea de leer van de Kerk bleef. Dat kon omdat de Satan al die tijd gebonden was. Tijdens de gevangenschap van de Satan is zijn strijd tegen de Kerk toen duizend jaren stil komen te liggen. De eerste opstanding is dus een geestelijke opstanding van de martelaren, toen zij de Kerk door de geloofsbelijdenissen regeerden. Hun geloofsbelijdenissen vormden duizend jaren de grondslag van de Kerk. Daar de zielen van martelaren de Kerk op aarde op een geestelijke wijze door belijdenissen regeerden, dient men de zesmaal genoemde duizend jaren als “aardse” jaren te tellen:

“Dit is de eerste opstanding. Zalig en heilig is hij, die deel heeft aan de eerste opstanding; over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn en zij zullen met Hem als koningen heersen, duizend jaren”.

Wanneer we de duizend jaren gevangenschap van de Satan en de regering van de martelaren als aardse jaren toepassen, dan valt de vrijlating van de Satan samen met de Franse Revolutie. Want na duizend jaren zal de Satan korte tijd worden losgelaten, en de volken verleiden. Duizend jaren na het concilie van Nicea en de kroning van Karel de Grote werd de Kerk en wereld in 1789 opgeschrikt door de “Franse Revolutie”! Letterlijk duizend aardse jaren na de kroning van Karel de Grote werd door de Revolutie de koning in Frankrijk gedood, maar ook de eenheid tussen de Kerk en staat verbroken. En Napoleon voltooide de revolutie door de instelling van een democratisch kiesstelsel, zoals die in het oude Romeinse Rijk functioneerde:

“En wanneer de duizend jaren voleindigd zijn, zal de satan uit zijn gevangenis worden losgelaten, en hij zal uitgaan om de volkeren aan de vier hoeken van de aarde te verleiden”.

Behalve democratie bracht de Franse Revolutie een “historisch kritische methode”, waardoor de onfeilbaarheid van de Bijbel in discussie kwam. Doordat aanhangers van deze methode het goddelijke gezag van de Bijbel ontkenden, raakte de geloofsbelijdenis van Nicea haar gezag in de Kerk kwijt. Door het herstel van de democratie kregen na de genoemde duizend jaren “de overige doden” langzamerhand de overhand in de Kerk. Zodat behalve koningen ook de martelaren hun regerende positie in de Kerk moesten opgeven.

“De overige doden werden niet levend, voordat de duizend jaren voleindigd waren”.

Democratie is het beest wat de Satan in de eindtijd zal doen opstaan. Door de rechten van de mens in een “democratie” zal de Satan volken verleiden op te staan in de Kerk en Israël. Maar de Satan breekt niet uit, maar wordt losgelaten. God geeft Satan de ruimte als bij Job.
Dit gezicht onthult hoe God de Satan ruimte geeft volken op te zetten tegen de legerplaats van de heiligen en de geliefde stad. Dat had Gabriël reeds tot Daniël gezegd. Zie Daniël 9. De legerplaats van de heiligen is de Kerk, terwijl de geliefde stad Jeruzalem is.

De aanvallen van Satan in de Kerk door democratie zijn volop gaande, en eveneens tegen de heilige stad. Dat laatste is begonnen nadat de Knesset in 1980 Jeruzalem tot de eeuwige en ongedeelde hoofdstad uitriep. Door een wet heeft de staat Israël na bijna tweeduizend jaar weer zeggenschap gekregen over de “oude” stad Jeruzalem. Dit besluit heeft vele volken in beweging gebracht tegen Israël. Die tegenstand kreeg vleugels nadat het moslimgeloof in Iran door een revolutie eind 1979 is ontwaakt. Want behalve orthodoxe Joden en christenen, claimen moslims de stad Jeruzalem als hun heilige stad.

Volgens dit gezicht zal de Satan alle volken in de vier hoeken van de aarde verleiden, om christenen en Joden wereldwijd “in te sluiten en te verdrukken”. Dat is nu reeds volop aan de gang. Reeds wordt zichtbaar hoever de Satan met zijn verleiding van volken door “democratie” is gevorderd. Twee eeuwen na de loslating van de Satan en de Franse Revolutie is de afval in de kerken ver gevorderd. Satan weet door “mensenrechten in een democratie” ook het kerkvolk te democratiseren. Hierdoor versmalt de prediking tot een lauw en tuchteloos Evangelieverhaal.

Ook heeft het christelijke Westen in naam van “democratie” elders volken van hun leiders beroofd, waaronder Irak, Libië en Syrië! Door deze veroveringen plegen IS-moslims steeds vaker bloedige zelfmoordaanslagen in kerken!
Verder worden de Kerk en Israël al meer ingesloten en bedreigd door Iran. Er woedt net als in de dagen van Karel de Grote een genadeloze oorlog tussen het christelijke Westen en de Islam, waarbij praktisch alle Moslimvolken direct of indirect betrokken zijn.

De woorden “de breedte der aarde” is al toepasbaar op grote delen van onze wereld, nu moslims van Marokko tot Indonesië christelijke kerken door aanslagen bedreigen. En hoewel Karel de Grote de Kerk in Europa tegen moslimvolken verdedigde en door toepassing van de geloofsbelijdenis van Nicea uitbreidde, is daar heden geen sprake meer van. Door de Revolutie en de democratie zijn koningen uitgeschakeld, de eenheid van Kerk en staat verbroken, en de Kerk door democratie gedwongen zich aan de tijdgeest aan te passen:

“en hij zal uitgaan om de volkeren aan de vier hoeken van de aarde te verleiden, Gog en Magog, om hen tot de oorlog te verzamelen, en hun getal is als het zand der zee. En zij kwamen op over de breedte der aarde en omsingelden de legerplaats der heiligen én de geliefde stad, en vuur daalde neder uit de hemel en verslond hen”.

Ondanks duidelijke sporen gaan vele christenen tegenwoordig achteloos voorbij aan de gevaren van de losgelaten Satan. Velen dromen van een duizendjarig vrederijk, zonder in de gaten te hebben dat de Satan is losgelaten en in de kerken en hun gezinnen bezig is. Want het is door het beest democratie, dat de geloofsbelijdenis die de martelaren met hun leven hebben verdedigd, door de moderne kritische methode tot een lege huls wordt.

Doch wanneer de volken straks Jeruzalem een vernietigende slag zullen toebrengen, zal God ingrijpen door vuur van de hemel. Daarna wordt de Satan met het beest in de poel van vuur en zwavel geworpen, gevolgd door het oordeel door Jezus over de levenden en de doden:

 “ en de duivel die hen verleidde, werd geworpen in de poel van vuur en zwavel, waar ook het beest en de valse profeet zijn, en zij zullen dag en nacht gepijnigd worden in alle eeuwigheden”.

NAAR BOVEN

Martelaren
regeren
door belijdenis